اثرات مصرف تئوفیلین بر الکتروکاردیوگرافی و صفات عملکردی بلدرچین‌های ژاپنی (coturnix coturnix japonica)

تئوفیلین یک متیل گزانتین مقلد سمپاتیکی می باشد. بنابراین، می تواند بر عملکرد قلب و هم چنین دستگاه گوارش و رشد پرندگان تاثیر گذار باشد. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات مصرف سطوح مختلف تئوفیلین بر شاخص های فیزیکی قلب، الکتروکاردیوگرافی و صفات عملکردی بلدرچین های ژاپنی به انجام رسید. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با جیره های آزمایشی شامل: گروه شاهد، دریافت کننده جیره پایه و گروه‌های مداخله، دریافت کننده تئوفیلین به صورت افزودنی و به مقدار 0.01، 0.02، 0.04 و 0.08 درصد جیره پایه که به ترتیب تامین‌کننده روزانه 10، 20، 40 و 80 میلی‌گرم تئوفیلین بر کیلو‌گرم وزن بدن می باشند به انجام رسید. نتایج نشان داد که در تیمارهای مصرف‌کننده تئوفیلین، مصرف خوراک (0.01>p) و ضریب تبدیل غذایی (0.05>p) کاهش یافت. عرض قلب که به صورت نسبتی از وزن قلب بیان شد در بلدرچین های نر مصرف کننده تئوفیلین افزایش یافت (0.05>p). میانگین فاصله موج qrs در اشتقاق iii بلدرچین‌های مصرف کننده تئوفیلین کاهش (0.05>p) و میانگین ولتاژ موج p در اشتقاق iii بلدرچین های ماده افزایش نشان داد (0.05>p). درحالی که، میانگین ولتاژ موج t در اشتقاق iii جنس نر کاهش یافت (0.05>p). هم چنین، ولتاژ موج t و p در اشتقاق avf در جنس نر کاهش یافت (0.05>p). در این تحقیق، مصرف تئوفیلین باعث تحریک قلب و تغییر در برخی از فواصل الکتروکاردیوگرام شد. اما تعداد ضربانات و زاویه‌ محور قلب تغییر معنی داری را نشان نداد. با توجه به عدم تاثیر مصرف تئوفیلین بر وزن نسبی اندام‌های احشایی و بهبود ضریب تبدیل غذایی می توان از تئوفیلین در جیره‌ بلدرچین های ژاپنی برای بهبود صفات عملکردی بدون تغییرات پاتوفیزیولوژیک در الکتروکاردیوگرام استفاده‌ کرد.