اثر روی‌کلراید بر رفتار‌های اضطرابی و افسردگی موش‌های صحرایی نر گنادکتومی شده در دوره قبل از بلوغ

اضطراب یک بیماری رایج در جامعه می باشد. حدود 500 میلیون نفر از مردم جهان از این اختلال رنج می برند. 85 درصد افرادی که دچار افسردگی می باشند، دارای اضطراب نیز هستند. با توجه به اثر ضد اضطرابی متفاوت روی کلراید در موش‌های نر و ماده گنادکتومی شده بعد از بلوغ، این تحقیق به بررسی اثر روی کلراید بر اضطراب و افسردگی در موش‌های بالغ گنادکتومی شده قبل از بلوغ پرداخته است.در این آزمایش 50 سر موش صحرایی نر در روز 22-21 پس از تولد گنادکتومی شدند و در زمان بلوغ به شش گروه کنترل، گروه شاهد (سالین)، گروه گنادکتومی (سالین) و گروه های گنادکتومی 5، 10 و 20 میلی گرم / کیلوگرم روی کلراید تقسیم شدند. در روز 75 پس از تولد، نیم ساعت قبل از تست اضطراب (دستگاه ماز به‌علاوه مرتفع) و تست افسردگی (آزمون شنای اجباری) روی‌کلراید با دوزهای 5، 10، 20 میلی گرم/ کیلوگرم به‌صورت درون صفاقی دریافت کردند. نتایج نشان داد که گروه گنادکتومی دریافت‌کننده سالین اضطراب به سطح معنی داری نرسید. گروه دریافت‌کننده روی کلراید20 میلی گرم/ کیلوگرم افزایش معنی داری در درصد زمان حضور در بازوی باز نسبت به گروه گنادکتومی نشان داد (p<0/05). تزریق روی‌کلراید در مقادیر مختلف تاثیری در بهبود افسردگی نداشت. نتایج این مطالعه، همراه بودن اضطراب با افسردگی و همچنین خاصیت ضد افسردگی روی کلراید را رد می کند.