بررسی امکان ایجاد مدل اختلال سندروم تخمدان پلی‌کیستیک القا شده با ژله رویال در موش‌های صحرایی

مطالعات انسانی برای درک پاتوژنز سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (pcos) به دلیل محدودیت‌های اخلاقی و عملی با چالش‌های فراوانی روبرو می باشد بنابراین استفاده از مدل‌های حیوانی در مطالعات مربوط به این سندروم از ارزش بالایی برخوردارند. لذا با توجه به خواص استروژنیک ژله رویال، این پژوهش با هدف بررسی امکان ایجاد مدل اختلالpcosالقا شده با ژله رویال در رت‌انجام گردید.در این مطالعه تجربی، از 40 سر رَت ماده بالغ با وزن 20±180 گرم استفاده گردید که به 5 گروه 8‌‌تایی شامل گروه های کنترل (بدون تیمار)، شاهد (نرمال سالین) و 3 دسته تجربی دریافت‌کننده مقادیر mg/kgbw1000، 500، 250 تقسیم شدند. در این مطالعه کلیه تجویزها به صورت تزریق درون‌صفاقی و برای مدت 21 روز انجام گردید. در پایان دوره با خون گیری از قلب حیوانات، غلظت سرمی هورمون‌های استرادیول، پروژسترون، تستوسترون، lh و fsh اندازه‌گیری با جداسازی تخمدان‌ها و تهیه مقاطع بافتی تعداد فولیکول‌های تخمدانی شمارش گردیدند. داده‌ها با کمک آزمون های  anovaو توکی مورد آنالیز قرار گرفتند و سطح معنی داری اختلاف داده ها p<0/05 در نظر گرفته شد. نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت سرمی هورمون استرادیول و تعداد فولیکول‌های پریموردیال در گروه دریافت کننده دوز mg/kgbw250 نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشته است (p<0/05)؛ همچنین در بررسی هیستوپاتولوژیک بافت تخمدان‌ها نیزکیست‌های تخمدانی مشاهده نگردید.ژل رویال غلظت سرمی هورمون استرادیول و تعداد فولیکول‌های پریموردیال را در دوز mg/kgbw250 افزایش داده ولی با افزایش دوز تغییری در غلظت سرمی هورمون‌های جنسی، بافت و عملکرد تخمدان ایجاد نمی‌نماید.