تغییرات تنوع و تراکم جمعیت پرندگان آبزی و کنار آبزی در تالاب سد شیرین سو

امروزه پرندگان آبزی و کنار آبزی از جنبه های مختلف دارای ارزش بالایی بوده و در مطالعات به عنوان شاخص تنوع زیستی به‌شمار می روند. مطالعه حاضر با هدف بررسی روند تغییر و مقایسه شاخص‌های تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنار آبزی تالاب سد شیرین سو در استان همدان به مدت یک سال انجام گرفت. برای این منظور پرندگان این تالاب از مهر 1388 تا شهریور 1389 هر ماه سرشماری شدند. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که بیشترین تراکم پرندگان در ماه آبان و برابر با 23.78 قطعه در هکتار بوده است. بیشترین و کمترین مقدار شاخص تنوع در میان شاخص‌های به کار رفته برای شاخص سیمپسون به‌ترتیب با ارزش عددی 0.93 و 0.69 نشان داده شد. بیشترین مقدار شاخص یکنواختی نیز برای شاخص اسمیت و ویلسون (0.8) و همچنین کمترین مقدار برای شاخص  سیمپسون (0.27) و کامارگو (0.27) به‌دست آمدند. بیشینه و کمینه تراکم در دوره بررسی در تالاب سد شیرین سو به‌ترتیب به ماههای آبان (23.78) و بهمن (1.17) اختصاص داشت. تعداد گونه‌های کنار آبزی در ماه‌های مختلف سال بیشتر از گونه های آبزی بود در حالی که فراوانی پرندگان آبزی همواره بیشتر از کنار آبزی بوده است. به‌نظر می رسد تالاب سد شیرین سو از نظر مهیا کردن منابع تغذیه ای برای گونه های آبزی قابلیت بهتر و بیشتری داشته است و این مسئله نیز با مشاهده فراوانی  بیشتر پرندگان آبزی نسبت به گونه های کنار آبزی نمود پیدا کرده است.