مقایسه کمی تولید آمونیاک و تری‌ایندول استیک اسید در جدایه‌های باکتریایی شور، قلیا و شور و قلیاپسند خاک

جداسازی و شناسایی جدایه‌هایی با خصوصیت pgpr می تواند برای بهبود رشد گیاهان در مناطق شور مورد استفاده قرار گیرد. به منظور اندازه‌گیری کمی برخی خصوصیات pgpr در جدایه‌های باکتریایی شور، قلیا و شورو قلیاپسند بومی خاک های استان خراسان رضوی، از شش منطقه مختلف، جدایه‌ها جداسازی و خالص‌سازی شدند تا غلظت آمونیاک به روش نسلر اصلاح شده و تری ایندول استیک اسید به روش سالکووسکی در آنها اندازه گیری گردد. جدایه‌های قلیاپسند بیشترین تولید آمونیاک (0.055%) را در بین هر سه گروه باکتری نشان دادند که 9.5 برابر متوسط آن در جدایه‌های شوروقلیاپسند (0.0058 %) و 13 برابر متوسط آن در شورپسندها (0.004 %) بود. اکثر جدایه‌های شور، قلیا و شور و قلیاپسند به ترتیب با میانگین 0.0003، 0.0001 و 0.0021% تولیدکننده iaa بودند که مقدار تولیدی در گروه شور و قلیا حدود 6 برابر شورپسندها و 14.5 برابر قلیاپسندها بود. بررسی معادلات پیش بینی غلظت آمونیاک و iaa تولیدی به ترتیب فقط در جدایه‌های شوروقلیاپسند برای تولید آمونیاک (0.046=p) و در جدایه‌های شورپسند برای تولید iaa (0.015=p) تحت تاثیر ec و ph محیط کشت معنی‌دار شد (p≤0.05). معادلات رگرسیون چند متغیره جهت پیش بینی غلظت های آمونیاک و iaa تولیدی جدایه‌ها تحت تاثیر ec وph  محیط در غلظت های بالا و پایین از آمونیاک و iaa از کارایی چندانی برخوردار نبود. استفاده از روش های نسلر و سالکووسکی پس از کمی تغییرات به دلیل سهولت اجرا و نتایج نسبتاً دقیق آن، قابل توصیه و پیشنهاد در تحقیقات بعدی می باشد.