بررسی مقایسه‌ای اثرات نانوذرات سلنیوم و سلنیت سدیم بر فاکتورهای خونی گوسفند

هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات استفاده خوراکی نانوذرات سلنیوم و سلنیت سدیم بر روی فاکتورهای خون محیطی در گوسفند است. برای این منظور 15 راس گوسفند به‌طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و به گروه یک نانوذرات سلنیوم (1میلی گرم/کیلوگرم)، تهیه شده به روش احیای اکسید سلنیوم با استفاده از اسید آسکوربیک، به گروه دو سلنیت سدیم (1میلی گرم/کیلوگرم) و به گروه سه به عنوان گروه کنترل آب مقطر استریل برای 10روز متوالی خورانده شد. سپس نمونه خون از سیاهرگ وداج تمامی گوسفندها در لوله های حاوی هپارین در روزهای 0، 10، 20 و30 جمع آوری و بر روی آنها میزان فاکتورهای خونی شامل میزان هماتوکریت، تعداد گلبول‌های قرمز، غلظت هموگلوبین، تعداد گلبول‌های سفید، تعداد پلاکت ها و میزان پروتئین تام توسط دستگاه اتوآنالایزر تعیین گردید. جهت شمارش تفریقی سلول ها، بعد از تهیه اسمیر شعله شمعی، توسط متانول فیکس شد و با گیمسا به مدت 20 دقیقه رنگ آمیزی گردید. سپس تعداد سلول های نوتروفیل، ائوزینوفیل، بازوفیل، مونوسیت و لنفوسیت از طریق لنز شماره 100 میکروسکوپ نوری و روغن سدر مورد شمارش تفریقی قرار گرفتند. بررسی آماری در میزان هماتوکریت، گلبول‌های قرمز، هموگلوبین، پلاکت، فیبرینوژن و پروتئین تام در بین سه گروه، در روزهای مختلف اختلاف معنی داری را نشان نداد. اما بررسی میزان گلبول‌های سفید در گروه یک در روز 30 با روز صفر و مقایسه میانگین ها در گروه یک با گروه کنترل در روز 30 افزایش معنی داری را نشان داد. همچنین میزان نوتروفیل ها در گروه یک در روز 30 با روز 10 و مقایسه میانگین ها در گروه یک با گروه های دو و کنترل در روز 10 افزایش معنی دار را مشخص کرد. بررسی میزان لنفوسیت ها نشان داد مقایسه میانگین ها در گروه یک با گروه های دو و کنترل در روز 10 کاهش معنی داری وجود دارد. این مطالعه مشخص کرد نانوذرات سلنیوم در مقایسه با سلنیت سدیم، تعداد گلبول‌های سفید و نوتروفیل های خون را با شدت بیشتری افزایش می دهد.