مولفه‌های پیشگیری وضعی از وقوع قتل عمد

قتل عمد در هر جامعه‌ای همیشه به ‌عنوان یکی از مسائل اجتماعی و انتظامی مطرح بوده و بیش‌ترین توان پلیس و دستگاه‌های مرتبط، در برخورد و جلوگیری با این معضل اجتماعی را به خود اختصاص داده است. این پژوهش با هدف بررسی میزان تاثیر مولفه‌های پیشگیری وضعی بر وقوع قتل عمد در شهر کرمانشاه انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش، از نظر نوع و هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت اجرا، توصیفی – تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعۀ‌ آماری این پژوهش را دو بخش کارشناسان انتظامی و کارشناسان قضایی تشکیل می دهند که به صورت تمام شمار انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامۀ محقق ساخته استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش خطر های قابل پیش بینی در جرم قتل با میانگین 41/4درصد به عنوان موثرترین تکنیک و حذف بهانه‌های موجود با میانگین 96/3 درصد به عنوان ضعیف‌ترین تکنیک در کاهش قتل عمد در شهر کرمانشاه هستند و میانگین پیشگیری وضعی از وقوع قتل عمد در کرمانشاه برابر با 3 (60 درصد) بوده که با توجه به حداقل و حداکثر استاندارد میانگین پیشگیری1تا 5 و تعیین عدد 3 به عنوان میانگین متوسط، وضعیت پیشگیری وضعی در حال حاضر در حد متوسط است. در حالی که براساس همین نتایج در وضعیت مطلوب، میزان پیشگیری از وقوع قتل عمد در این شهر می‌تواند تا میانگین 4.14درصد(84 درصد) از وقوع قتل عمد پیشگیری کند.

Situational Prevention of Murder

Murder has always been a social and police issue in any society and has consumed most of the police energy when dealing with such phenomenon. The present study tries to explore the effect of variables of situational prevention measures on the rate of Murders in Kermanshah city. This is an applied descriptive-analytic field study. Police and law experts constituted the statistical sle of the study. The sle was randomly selected. The findings of the study demonstrated that increase in predictable risks in murder was the most effective (4.41%) and removing the present pretexts was the least effective (3.96) techniques in reducing the murder rate in Kermanshah.