تاثیر سیاست‌گذاری دولت در حوزۀ شبکه‌های اجتماعی مجازی بر امنیت اجتماعی

زمینه و هدف: شبکه‌های اجتماعی مجازی با توجه به کارکردهای متنوعشان طی دو دهۀ گذشته، محل مناقشات بسیاری به‌ویژه در حوزۀ سیاست‌های دولت‌ها بوده است. در همین راستا، تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر سیاست‌گذاری دولت در حوزۀ شبکه‌های اجتماعی مجازی بر امنیت اجتماعی از منظر جوانان شهر تهران انجام شده است. روش: تحقیق حاضر به روش پیمایشی و به صورت توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. روش گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامۀ محقق ساخته بوده که از نظر روایی و پایایی مورد تایید قرار گرفته است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ جوانان کاربر و عضو شبکه‌های اجتماعی مجازی با سن 18 تا 25 سال شهر تهران است که تعداد 384 پرسشنامه براساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای در بین جامعۀ آماری توزیع و جمع‌آوری شده است. داده‌های جمع‌آوری‌شده نیز از طریق آزمون‌های آماری ضریب بار عاملی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم‌افزار spss23 تجزیه و تحلیل شده‌اند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد در بین مولفه‌های سیاست‌گذاری‌های دولت در حوزۀ شبکه‌های اجتماعی مجازی، قانونمندی با ضریب همبستگی 0/58 و اجرای سیاست‌گذاری‌های دولت با ضریب 0/40، بیش‌ترین تاثیر را در امنیت اجتماعی کاربران جوان داشت. همچنین، ضرایب بتای استانداردشده مشخص کرد متغیر ارائه راه‌حل یا برنامه ریزی با ضریب 0/799 بیش‌ترین و شناخت مسئله با ضریب 0/337، کمترین سهم را در امنیت اجتماعی جوانان کاربر داشته است. نتیجه‌گیری: کمیت و کیفیت سیاست‌گذاری دولت در حوزۀ شبکه‌های اجتماعی می‌تواند تاثیرات غیرقابل‌انکاری بر امنیت اجتماعی کاربران جوان داشته باشد. لذا لازم است در سیاست‌گذاری شبکه‌های اجتماعی، ضمن توجه به برنامه‌های جوامع موفق، تعامل و هماهنگی برای ایجاد وحدت رویه در دستگاه‌های متولی در اجرای برنامه‌های مصوب وجود داشته باشد.