سیاست جنایی ایران و آمریکا در قبال جرائم کلاهبرداری و سرقت سایبری

زمینه و هدف: قانون‌گذار ایران در راستای مقابله با سرقت و کلاهبرداری سایبری، اقدام به جرم‌انگاری آن بدون توجه به لزوم تعیین مجازات متناسب کرده که این موضوع نشان‌دهندۀ دیدگاه تک‌بعدی سیاست جنایی ایران است. در همین راستا، پژوهش حاضر در نظر دارد با تطبیق سیاست جنایی ایران و آمریکا نحوۀ جرم‌انگاری جرائم مذکور را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. روش: تحقیق حاضر با توجه به نحوۀ گردآوری داده‌ها به روش اسنادی بوده که در این راستا ضمن مطالعۀ منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی داخلی و خارجی مرتبط با موضوع از جمله کتب، پایان‌نامه‌ها و مقالات معتبر علمی، قوانین حوزۀ جرائم کلاهبرداری و سرقت سایبری ایران و آمریکا به صورت تطبیقی مطالعه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد قانون‌گذار آمریکا، در رابطه با جرائم کلاهبرداری و سرقت سایبری، اقدام به جرم‌انگاری مصداقی کرده و برای هرکدام مجازات خاص در نظر گرفته است، در صورتی که در سیستم حقوقی ایران، قانون‌گذار عنوان کرده اگر اعمال مندرج در مواد 12 و 13 قانون جرائم رایانه‌ای همراه با بردن یا ربودن مال دیگری شود، عنوان مجرمانه دارد و توجهی به انواع مصادیق این جرائم و تمایز آن‌ها نکرده است. نتیجه‌گیری: برای داشتن قانونی کارآمد و پیشگیرانه در ایران در رابطه با جرائم کلاهبرداری و سرقت سایبری، توجه به بخشی از سیاست جنایی آمریکا شامل جرم‌انگاری مصادیق مختلف و ذکر تعاریف هر یک از این جرائم مثل فیشینگ، می‌تواند در صورت بومی‌سازی، موثر و کارآمد باشد، لذا پیشنهاد می‌شود اقدامات لازم در جهت اصلاح قانون جرائم کلاهبرداری و سرقت سایبری به‌منظور برطرف ساختن نقاط ضعف قانون در دستور کار مراجع ذی‌صلاح قرار گیرد.