احساس امنیت اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین زنان شاغل در شهرداری ساری

احساس امنیت اجتماعی یکی از شاخص‌های پیشرفت یک جامعه است که بدون آن جامعه دچار نوعی بی‌ثباتی شده و بهره‌وری افراد را پایین می‌آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی احساس امنیت اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین زنان شاغل در شهرداری ساری انجام پذیرفته است. روش تحقیق از نوع پیمایش و تبیینی است و داده‌ها با تکنیک پرسشنامه جمع‌آوری شدند. جامعۀ آماری پژوهش 1900 نفر از زنان شاغل در شهرداری ساری هستند که براساس جدول نمونه‌گیری استاندارد مورگان، 320 نفر به ‌عنوان نمونه و با روش تصادفی ساده انتخاب‌ شده‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات از روایی لازم (اعتبار صوری و محتوایی) برخوردار بوده و آلفای کرونباخ برای پرسشنامه 0.83 بوده است. در تحقیق حاضر از نرم‌افزارspss23 برای سنجش روابط علی-همبستگی و از انواع آزمون‌های آمار استنباطی پارامتریک همچون ضرایب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره با توجه به نرمال بودن داده‌ها استفاده‌ شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین سن، احساس محرومیت نسبی با احساس امنیت اجتماعی رابطۀ معنا داری وجود ندارد؛ در حالی که بین احساس همبستگی اجتماعی، احساس مشارکت اجتماعی، احساس بیگانگی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، گرایش دینی و احساس امنیت اجتماعی رابطۀ مستقیم و معنا داری وجود دارد؛ یعنی با افزایش این متغیرها میزان احساس امنیت بیشتر می‌شود و برعکس. همچنین، نتایج حاصل از رگرسیون نشان می‌دهد که اعتماد اجتماعی بیش‌ترین تاثیر را بر میزان احساس امنیت زنان دارد.