مطالعۀ جامعه‌شناختی تاثیر ابعاد احساس امنیت خانوادگی و فردی بر تمایل به خودکشی

امروزه خودکشی از جدی‌ترین و پرخطرترین آسیب‌های اجتماعی است. طی سالیان گذشته، میزان خودکشی و اقدام به خودکشی در میان نوجوانان و جوانان در استان ایلام رشد فزاینده‌ای داشته است؛ بنابراین با توجه به اهمیت موضوع و با هدف کاهش نرخ خودکشی، در این مقاله کوشش شده است رابطۀ بین ابعاد احساس عدم امنیت و تمایل به خودکشی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. روش اجرایی این تحقیق، توصیفی تحلیلی از نوع پیمایشی، ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه و جامعۀ آماری، کلیۀ دانش‌آموزان دبیرستانی سال سوم در شهر ایلام است و حجم نمونه برابر با 407 نفر است که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای طبقه‌بندی شده، انتخاب شده‌اند. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که بین احساس عدم امنیت و تمایل به خودکشی رابطۀ معنادار و مستقیم وجود دارد و احساس عدم امنیت در یک فرآیند علّی بر روی تمایل به خودکشی تاثیر گذاشته است. همچنین، نتایج نشان داد که با بالا رفتن امنیت اقتصادی خانواده‌ها، زمینه برای ضعف امنیت فرهنگی آن‌ها فراهم شده و به اعتماد بنیادینِ دانش‌آموزان آسیب رسانده است. این شرایط بر روی امنیت اجتماعی دانش آموزان نیز تاثیر منفی می‌گذارد؛ به‌ گونه‌ای که از اضطراب وجودی و درونی رنج می‌برند که این فرآیند باعث ایجاد تمایل به خودکشی در میان آن‌ها شده است.