سهم پیش‌بین آسیب‌های دوران کودکی در بروز اضطراب و استرس مجرمان زندانی

آسیب‌های دورۀ کودکی سهم مهمی در بروز اختلالات روانی دارند. هدف از این تحقیق، بررسی سهم پیش‌بین این آسیب‌ها در بروز اضطراب و استرس مجرمان زندانی در شهر اصفهان است. این مقاله، مطالعه ای توصیفی- همبستگی است. به منظور اجرای این تحقیق، از مجرمان زندانی در شهر اصفهان، نمونه ای به حجم 150 نفر با روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر ملاک‌های ورود و خروج انتخاب شده اند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها، از پرسش نامة ترومای دوران کودکی و پرسش نامة افسردگی، اضطراب و استرس dass و به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون رگرسیون چندگانه و نرم‌افزار spss23 استفاده شد. نتایج تحلیل «رگرسیون» چند متغیره نشان داد که آزار جسمانی، آزار عاطفی، آزار جنسی و به‌طور کلی، آسیب‌های دوران کودکی، توان پیش بینی اضطراب، غفلت عاطفی و آزار عاطفی و توان پیش بینی استرس را در مجرمان زندانی دارند؛ به این صورت که آزار جسمانی 6.2 درصد، آزار عاطفی 11.8 درصد، آزار جنسی 4.1 درصد و آسیب دوران کودکی 4.7 درصد قابلیت پیش‌بینی اضطراب و غفلت عاطفی 2.7 درصد و آزار عاطفی 4.2 درصد قابلیت پیش بینی استرس را دارند. بنابراین، پیشنهاد می‌شود نهادهای مسئول در روند انجام درمان ها و اقدامات پیشگیرانة مجرمان، آسیب های دوران کودکی آن‌ها را نیز مورد توجه قرار دهند.