رابطۀ شبکه‌های اجتماعی مجازی با ارتکاب جرائم خشن

شبکه‌های اجتماعی مجازی، ظرفیت آسیب‌های اجتماعی و ارتکاب جرائم به جهت تاثیر بر افکار و افعال در دنیای واقعی را دارند. در میان جرائم، جرائم خشن، از آن دسته جرائمی است که حساسیت خاصی را در جامعه برمی‌انگیزند. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین ابعاد شبکه‌های اجتماعی مجازی با ارتکاب جرائم خشن نگارش شده است. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. جامعۀ آماری پژوهش، کارشناسان و صاحب‌نظران پلیس آگاهی و پلیس فتای تهران بزرگ هستند که براساس جدول کرجسی مورگان، تعداد 201 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع‌آوری اطلاعات، با پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته انجام شد که روایی محتوا و روایی ساختار آن تایید شد. پایایی پرسش‌نامه نیز با محاسبۀ ضریب آلفای کرونباخ، 89/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های کولموگروف – اسمیرنف، آزمون رتبه‌های علامت‌دار ویلکاکسون (با توجه به نرمال نبودن داده‌ها) و آزمون فریدمن استفاده شد. براساس یافته‌های پژوهش، کلیۀ فرضیه‌های پژوهش اثبات شدند و به ترتیب به اشتراک‌گذاری اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی، روابط درون شبکه‌ای کاربران شبکه‌های اجتماعی، توان انتشار اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی، همنوایی درون گروهی کاربران شبکه‌های اجتماعی و تغییر نگرش کاربران شبکه‌های اجتماعی، در اولویت اثرگذاری در ارتکاب جرائم خشن قرار دارند. نتایج پژوهش نشان داد بین شبکه‌های اجتماعی مجازی و ارتکاب جرائم خشن رابطه وجود دارد؛ بنابراین شبکه‌های اجتماعی مجازی می‌توانند از طریق به اشتراک‌گذاری اطلاعات، روابط درون‌شبکه‌ای کاربران، توان انتشار اطلاعات، همنوایی درون‌گروهی و تغییر نگرش کاربران بر ارتکاب جرائم خشن اثرگذار باشند.