تلفیق فرایند مدیریت راهبردی و مدیریت بحران در سازمان های امنیتی

چکیدهاز مصادیق جامع بودن یک الگوی مدیریت راهبردی، لحاظ و هدایت بیشتر عوامل، وضعی تها و شرایطی استکه ممکن است بر روند حرکت راهبردی سازمان مورد نظر اثر بگذارند. اگرچه جلوه گری برخی بحرا نها درسازما نهای امنیتی به لحاظ نوع ماموریت، ماهیت و منبع تهدیدها با سایر سازما نها متفاوت است؛ اما اصول کلیمدیریت راهبردی و مدیریت بحران برای آ نها با رعایت الزاماتی قابل پیاده سازی است. این پژوهش، با هدف بررسیامکان تلفیق الگوی مدیریت بحران و مدیریت راهبردی برای سازما نهای امنیتی ضمن دست هبندی بحرا نهایمتصورِ سازما نهای امنیتی به انواع بطیی (پنهان)، تدریجی و ناگهانی، منشا بروز بحران در این سازما نها را در سطوحطبیعی، فردی، سازمانی و فرا سازمانی تشخیص داده و برای مدیریت بحرا نهای مذکور، نیازی به ایجاد فرایندجداگانه ندانسته و امکان مدیریت بحرا نهای متصور را با ایجاد برخی قابلی تها در الگوی مدیریت راهبردی همچونتوسعه تحلیل سیستمی و محیطی، لحاظ راهبردهای ارتقای سازمانی و قابلیت ساز، ایجاد سازوکار مقابله با بحران درمرحله اجرای راهبردها ب همنظور ایجاد انعطاف در راهبردها و برنام هها در زمان بحران و ایجاد بانک تجارب سازمانیممکن م یداند. با این وصف، در نهایت الگوی تلفیقی مدیریت راهبردی و مدیریت بحران برای سازمان امنیتی ارای هشده است. اصل یترین تفاوت بروز بحران در سازمان امنیتی با سایر سازما نها، مشهود نبودن بروز بحران در اینسازما نهاست و بر این مبنا، هرچقدر در فرایند مدیریت راهبردی این سازما نها حوزه وسی عتری از عوامل محسوبشوند، در درجه اول امکان قرارگرفتن این سازما نها در وضعیت بحران و در درجه دوم امکان غافلگیری راهبردیآ نها کاهش خواهد یافت.