الزامات نظام قضایی در زمینه‌ی حقوق و آزادی‌های متهمان در مرحله‌ی دادسرا

در دوران نه چندان دور، حاکمان و فرمانروایان در تعامل با زندانیان اعم از متهمان و مجرمان، خود را محدود به هیچ ضابطه‌ای نمی‌دانستند و برای افراد در بند، هیچ گونه حقی قایل نبودند و ایجاد بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها به صورت سیاه چال، برای مرگ تدریجی افراد بازداشتی بود. با گذشت زمان و پیدایش اندیشه‌های مترقی و ظهور اندیشمندان بشردوست و نیز پیشرفت علوم از جمله پیدایش علم جرم شناسی، نگاه به متهم و مجرم دگرگون شد و هدف از اعمال مجازات به کلی تغییر یافت. در سایه این تغییر نگرش، متهمان از وضعیت مشقت بار و ظالمانه‌ای که حقوقشان را پایمال می‌کرد، رهایی یافتند و برای دوران بازداشت، صاحب حقوق و برخوردار از امتیازاتی گردیدند. در این مقاله به منظور تعیین موضع دقیق نظام حقوقی ایران نسبت به رعایت اصل کرامت ذاتی انسان از طریق حفظ و حمایت از حقوق و آزادی‌های متهمان به بررسی الزامات نظام قضایی در این زمینه در مرحله دادسرا می‌پردازیم.