مدیریت پیامدهای هشداردهی غلط

آگاهی از نیات دشمن و اینکه چه تصمیمی دارد همیشه جزو نیازمندی‌های سیاست‌گذاران یک کشور به‌حساب می‌آمده است. ازاین‌رو، سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی در پاسخ به آن با ارائه هشدار در قبل از وقوع یک رویداد، مهم‌ترین عامل برای جلوگیری از غافلگیری بوده‌اند، اما همان اندازه که یک هشدار به‌موقع از بروز خسارت و شکست جلوگیری می‌کند، ممکن است در فرایند دیگری همانند فریب همین هشدار خسارت بزرگ‌تری به بار آورد. گرچه احتمال خطا جزئی از یک هشدار بوده و نمی‌توان با فرض وقوع خطا از صدور هشدار پرهیز کرد، اما لازم است برای مدیریت عواقب ناشی از هشدار غلط، تمهیدات لازم اندیشیده شود. بنابراین سوال اصلی این مقاله آن است که چگونه می‌توان پیامدهای هشداردهی غلط را مدیریت کرد؟ در پاسخ به این سوال با بهره‌گیری از نظرات یازده نفر از نخبگان و صاحب‌نظران اطلاعاتی و امنیتی که به‌صورت هدفمند و با روش گلوله برفی نمونه‌برداری و تا زمان ایجاد اشباع نظری ادامه یافته، ابتدا این پیامدها شناسایی و سپس در قالب چهار بعد دانش، روش، منش و بینش در نظام هشداردهی تمهیدات لازم از قبیل بازآموزی و مهارت افزایی تحلیل گران، اصلاح و بازبینی فرایند جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل آن، بررسی و کنترل ذهنیت و پیش‌فرض‌های تحلیل گران و موارد مهم دیگری برای مدیریت این پیامدها ارائه گردیده و در نتیجه گیری نیز مدل مفهومی آن ذکر شده است.