|
|
|
|
بررسی تکواژ «-َ ت» در ساخت ماضی مطلق متعدی از دیدگاه دستوری شدگی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مولائی لاله
|
|
منبع
|
پژوهش هاي زبان شناسي تطبيقي - 1396 - دوره : 7 - شماره : 13 - صفحه:99 -126
|
|
چکیده
|
یکی از تکواژگونه های فعل «است»، « -َت» می باشد که در گفتار محاوره به عنوان فعل کمکی در ساخت ماضی نقلی متعدی غیرمرکب قبل از ضمیر پی بستی مفعولی ظاهرمی شود؛ برای مثال، «آوردتش». تکواژ مذکور، در ماضی مطلق در جایگاه نشان گر شخص و شمار نهاد واقع شده است در حالی که زبان فارسی در ساخت ماضی مطلق شناسه ای با عنوان -َ ت̔ که نشان گر شخص و شمار در صورت سوم شخصِ مفرد باشد ندارد. بنابراین، پژوهش حاضر با این هدف شکل گرفت تا بر مبنای هاپر (1991 ) و ویشر ( 2006 )علت و نحوه تکوین کاربرد تکواژ مذکور در ساخت ماضی مطلق متعدی را تحلیل و تبیین کند.
|
|
کلیدواژه
|
دستوری شدگی، نمود، ابهام زدائی، استعاره، قیاس
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
laleh.molaei@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The grammaticalization of the morpheme of " at" in the construction of the transitive simple past tense
|
|
|
|
|
Authors
|
Molaei laleh
|
|
Abstract
|
One of the six allomorphs of the singular third person form of Persian “to be” verb, “ast”, is “ at”, which appears as an auxilary verb before an object enclitic pronoun in the construction of the noncompound transitive present perfect tense; e.g., “ɑvorˈdateš”. This morpheme is used not only in this specific context but also apparently in the construction of the noncompound transitive simple past tense (of verbs), as a result of its frequent occurrence in the colloquial language (Tehrani variety) in the position before an object enclitic pronoun. In the latter usage, the stress position is distinct from that of the former one; e.g., “ɑˈvordateš”. In fact, the goal of this article is to analyze and explain the development and usage of “ at” in the construction of (the third person singular form of) transitive simple past tense of verbs from perspective of grammaticalization.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|