بررسی مفعول‌نمایی افتراقی در زبان فارسی با تکیه بر تاثیرپذیری

زبان‌ها با توجه به نشانه‌ای که برای مفعول به کار می‌برند با یکدیگر تفاوت‌های زیادی دارند. ممکن است در زبانی مفعول نشاندار نشود، اما در زبانی دیگر تمام مفعول‌ها نشانه‌ای خاص بگیرند. در برخی زبان‌ها برای برخی مفعول‌ها نشانه‌ای خاص وجود دارد، حال آنکه این امکان برای پاره‌ای مفعول‌ها وجود ندارد. تفاوت دیگر این است که ممکن است مفعول‌ها با نشانه متفاوتی ظاهر شوند. زبان‌شناسان تفاوت عمده بین مفعول‌ها در زبان‌های مختلف را در قالب مفعول‌نمایی افتراقی بررسی کرده و عمدتاً ویژگی‌های مفعول از جمله جانداری و ارجاعی بودن آن را در این زمینه دخیل می‌دانند. بیشتر مطالعاتی که در زبان فارسی انجام شده نیز به ویژگی‌های مفعول به عنوان عامل اصلی در حضور این پدیده اشاره دارند. این مقاله تاثیرپذیری مفعول را به عنوان عامل زیربنایی در نشان‌داری متفاوت مفعول معرفی کرده و سایر ویژگی‌ها را در واقع مرتبط و هم‌بسته با مشخصه تاثیرپذیری در نظر می‌گیرد.