حذف همخوان‌های انسدادی تیغه‌ای و اصل مرز اجباری در نظریه‌های غیرخطی

در این مقاله نشان داده می شود که حذف همخوان های انسدادی تیغه ای فارسی تحت تاثیر آوای ماقبل خود روی می دهد. در این مقاله فرایند حذف همخوان های انسدادی تیغه ای فارسی بر اساس اصل مرز اجباری (ocp) مطرح شده است. فرایند اصل مرز اجباری شرایطی را مطرح می کند که طی آن همجواری مشخصه ها را مجاز نمی داند. از این رو حذف انسدادی های تیغه ای /t, d/ که دارای مشخصه های [ رسا، پیوسته، +تیغه ای] هستند، پیش از همخوان هایی که هر یک از این مشخصه ها را داشته باشند، حذف می گردند. سایشی های تیز، سایشی های غیرتیز و خیشومی ها، همخوان هایی هستند که پیش از همخوان های انسدادی تیغه ای قرار می گیرند و عامل ایجاد کننده شرایط حذف هستند و فرایند حذف را فعال می‌کنند. همچنین در این مقاله نشان دادیم که فرایند حذف به عنوان یکی از رفتارهای اصل مرز اجباری، زبان فارسی را در رده چهارم دسته بندی هاروکا (1999) قرار می دهد.

Coronal stop deletion and obligatory contour principle (OCP)

Persian coronal stop deletion is constrained by the preceding segment. In this study we show that Persian coronal stop deletion can be treated as a consequence of obligatory contour principle (OCP). The OCP can be generalized as a universal disfavoring of sequences of like features: *[αF][αF]. Therefore, coronal stop deletion which targets the set of segments /t, d/ defined by the features [son, cont, +cor] is favored when the preceding segment shares any of these features. Sibilant fricatives, non sibilant fricatives and nasals precede coronal stops /t, d/ and it causes the deletion of a final /t, d/. Based on Harukas typological study of OCP effects (1999), we show that implication of OCP on deletion of final coronal stops /t, d/ includes Farsi in the forth type.