هم‌پایگی عطفی در زبان فارسی

هدف این مقاله بررسی امکانات دستوری زبان فارسی برای بیان هم‌پایگی عطفی است. در این زبان، علاوه بر استفاده از همجواری پایه‌ها، از هم‌پایه‌سازها در ایجاد ساخت‌های هم‌پایه استفاده می‌شود. در انتخاب هم‌پایه‌سازهای عطفی عوامل کاربردشناسی، معنایی و نیز مقولۀ پایه‌ها‌ نقش دارند. هنگامی که نوع ارتباط دو پایه از رهگذر مراجعه به بافت و کاربرد معین می‌شود، معمولاً هم‌پایه‌ساز مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. هم‌پایه‌سازهای خاصی ناظر بر معانی توالی و یا همزمانی پایه‌ها هستند و بعضی دیگر معنای افزایشی یا تاکیدی دارند. معنای تاکیدی را بیشتر در میان هم‌پایه‌‌سازهای گسسته/دوگانه می‌توان مشاهده کرد. بعضی از هم‌پایه‌‌سازها مثل =o، «و»، «هم»...«هم»، «نه»... «نه» با پایه‌هایی با هر مقولۀ دستوری به‌کار می‌روند. ولی اکثر هم‌پایه‌سازهای دیگر نسبت به مقولۀ پایه‌ها حساس هستند. به لحاظ بسامد نوع، بیشترین هم‌پایه‌سازها (24 مورد) تنها با بند به‌کار می‌روند، و هم‌پایه‌سازهای مخصوص گروه‌های اسمی/ گروه‌های حرف اضافه‌ای(هر کدام دو مورد) و گروه‌های صفتی

Evaluation of vowel [ɑ] in Persian language according to Fant phonetic theory

Abstract Iranian scholars and linguists described vowel [ɑ] in Persian language in terms of production as a back, low and tense vowel. In addition, Jazayeri (16: 1961) and Samareh (87:1378) in production description of this vowel also considered the round feature. According to Acoustic Phonetics analysis of Bijankhan in vowel formants analysis of [ɑ], the first formant frequency and the second formant frequency of this vowel has calculated 619 Hz and 1167 Hz respectively. Also Sepanta (57: 1377) calculated the first formant and the second formant frequencies to 680 Hz and 1100 Hz respectively. In this study, we have tried to provide the required size of vowel formants for calculation through CT scan imaging. The outcome is the proposed model of vocal tract in production of this vowel in Persian language. Keywords: vowel [ɑ], formant, vocal tract, Fant theory, tube model