پیوستگی و همبستگی زن در تحلیل پیکره-بنیاد ضرب‌المثل‌های ایرانی:بررسی تطبیقی تحلیل گفتمان

هدف پژوهش بررسی و مقایسه پیوستگی و همبستگی ضرب‌المثل‌های مربوط به زن در دو فرهنگ‌ امثال‌وحکم و کوچه است. چهارچوب نظری تحلیل، فراکارکرد متنی هلیدی- متیسن است. روش پژوهش هم دارای مولفه‌های کیفی و هم رویکرد کمّی است که برگرفته از ابزارهای انسجام و محاسبه میزان همبستگی بین تعداد واژه‌ها و تعداد عوامل پیوستگی براساس سنجه‌های همبستگی پیرسون، خی‌دو و میانه است. نتایج نشان می‌دهد هر دو عامل پیوستگی دستوری و واژگانی در دو فرهنگ به کار گرفته می‌شوند اما با توزیعی متفاوت؛ در %83/18 از کوچه و %47/31 از امثال‌وحکم هیچ عامل پیوستگی وجود ندارد که در این موارد عامل انسجام حاصل از همبستگی است؛ سنجه پیرسون نشان می‌دهد در امثا‌ل‌وحکم بین تعداد واژه‌ها و تعداد پیوستگی، همبستگی بالاتری نسبت به کوچه وجود دارد که هر دو معنادار بوده (01/0p < ) و نشان می‌دهد گفتمان ضرب‌المثل‌ها به لحاظ پیوستگی، پیوستاری می‌سازد که دو سوی آن بیشینگی و کمینگی است.