رویکردی شناختی به لفظ گرایی در نابینایان مادرزاد

هدف مقاله حاضر پرداختن به معرفی یک زبان شفاهی مجازی در نابینایان مادرزاد (congenital blind) است. محققین مختلف در پژوهشهای خود، این زبان شفاهی یا زبان دیداری را لفظ‌گرایی (verbalism) نامیده‌اند. افراد نابینا دارای زبان شفاهی غیر واقعی هستند، به عبارت دیگر آنها در گفتار خود از کلمات و عباراتی استفاده می‌کنند که ظاهراً با تجربه‌های حسی شان هماهنگ نیست. و این واژه‌ها منعکس کننده تجربه‌های بینایی است. پس از روشن شدن مفهوم لفظ‌گرایی به تجزیه و تحلیل داده‌های جمع آوری شده از نمونه‌های تحقیق پرداخته خواهد شد. نابینایان از چه نوع واژه‌هایی در لفظ‌گرایی استفاده می‌کنند؟ آیا می‌توان مرزی بین عناصر لفظ گرایی قایل شد؟ این مقاله حاصل بررسی این رفتارزبانی در نابینایان مادرزاد می‌باشد. برای انجام این پژوهش از تکنیکهایی چون مصاحبه، مشاهده و توصیف مفاهیم عینی با مشارکت نابینایان مادرزاد اقدام به جمع آوری داده شد. پس از بررسی پیکره داده‌های مکتوب و شفاهی، مشخص شد که عمده ترین واژه‌های به کار گرفته شده در لفظ‌گرایی توسط نابینایان، واژه‌های دیداری(visual words) افعال دیداری(visual verbs) و رنگها(colors) می‌باشند. و نهایتاً به بررسی و تجزیه و تحلیل داده‌ها در لفظ‌گرایی پرداخته خواهد شد.