|
|
بررسی فرایند اشتقاق در زبان ترکی آذربایجانی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
آرام یوسف
|
منبع
|
پژوهش هاي زبان شناسي تطبيقي - 1391 - دوره : 1 - شماره : 1 - صفحه:185 -207
|
چکیده
|
در این پژوهش، فرایند اشتقاق در زبان ترکی آذربایجانی بر بنیاد نظریه «صرف و واج شناسی واژگانی» مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. انگاره صرف و واج شناسی واژگانی به عنوان یک نظریه صرفی مطرح در زبان شناسی برای مطالعه ساختمان واژههای زبان انگلیسی تدوین شده و مستلزم محک خوردن در زبانهای دیگر است.علی رغم این که نظریه یاد شده قابلیت توصیف سایر فرایندهای واژه سازی (نظیر ترکیب و تبدیل) را نیز دارد، با این حال، بهتر می نماید که این نظریه با هدف تکمیل و رفع اشکالات احتمالی، در بررسی اشتقاق یک زبان متفاوت با زبان انگلیسی نیز محک بخورد تا در نهایت به عنوان نظریه جامع و قابل اعتماد بتواند در بررسی و مطالعه فرایندهای واژه سازی به کار رود. وندها را میتوان با توجه به نقش ساختاری شان، یعنی نقشی که در ساختمان کلمات ایفا میکنند، به وندهای اشتقاقی و تصریفی تقسیم کرد ( شقاقی، 1386، ص 69). از آنجا که موضوع این پژوهش به اشتقاق در زبان ترکی آذربایجانی معطوف است، بنابراین نگارنده در این تحقیق رفتارهای متعامل صرفی- آوایی پسوندهای اشتقاقی را درچارچوب نظریه فوق شناسایی و بررسی میکند.
|
کلیدواژه
|
اشتقاق ,ترکی آذربایجانی ,صرف و واج شناسی واژگانی ,تکیه ,مرکب برون مرکز ,مرکب متوازن ,مرکب درون مرکز ,affix ,suffix ,prefix ,derivation ,Lexical Phonology and Morphology ,Azerbaijani Turkish
|
آدرس
|
دانشگاه بوعلی سینا, استادیار دانشگاه بوعلی سینا, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|