|
|
|
|
گزاره های غیرفعلی در زبان فارسی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
راسخ مهند محمد
|
|
منبع
|
پژوهش هاي زبان شناسي تطبيقي - 1391 - دوره : 2 - شماره : 3 - صفحه:19 -32
|
|
چکیده
|
مقاله حاضر به بررسی گزارههای غیرفعلی در فارسی و ویژگیهای آنها در مقایسه با گزارههای فعلی میپردازد. در گزارههای غیرفعلی، معمولاً عنصری غیرفعلی، مانند گروه اسمی، گروه صفتی یا گروه حرف اضافهای گزاره جمله است، و معمولاً فعلی ربطی نیز در کنار آنها به کار میرود. ابتدا بر اساس محدودیتهای گزینشی، تقلیل به واژهبست و استفاده از عنصرغیرفعلی مفرد استدلال میشود که بخش غیرفعلی در جملات دارای فعل ربطی، نقش گزاره دارد. سپس انواع گزارههای غیرفعلی در فارسی توصیف میشود و آنگاه به تفاوت دو فعل «بودن» و «شدن» بر اساس نوع عمل آنها در فارسی اشاره میشود.
|
|
کلیدواژه
|
گزاره غیر فعلی ,فعل ربطی ,نوع عمل ,محدودیت های گزینشی ,ساخت ناگذرا ,non-verbal predicate ,linking verb ,lexical aspect ,selectional restrictions ,inchoative
|
|
آدرس
|
دانشگاه بوعلی سینا, دانشیار دانشگاه بوعلی سینا, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
r
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|