مجاز مفهومی در سینمای ایران: مطالعه موردی فیلم رقص در غبار
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کاویانی فردزاده الهام ,مولودی امیرسعید
|
|
منبع
|
پژوهش هاي زبان شناسي تطبيقي - 1403 - دوره : 14 - شماره : 28 - صفحه:37 -86
|
|
چکیده
|
زبان‌شناسی شناختی استعاره و مجاز را شالودۀ تفکر بشری می‌داند، بنابراین این سازوکار‌های شناختی علاوه بر کلام، در وجه‌های غیرکلامی نیز بازنمایی می‌شوند. نشانه‌شناسی شناختی، به بررسی نحوه بازنمایی این سازوکار‌ها در وجوه مختلف و نحوه اثرگذاری آن‌ها در معناسازی می‌پردازد. هدف پژوهش حاضر مطالعۀ نوع و فراوانی مجازهای مفهومی به‌کار رفته در سینما به‌عنوان یک رسانۀ چندوجهی است. بدین منظور از نظریۀ مجاز مفهومی، بسط نظریۀ استعارۀ چندوجهی به مفهوم‌سازی‌های مجازی و همچنین طبقه‌بندی ردن و کوچش (1999) از انواع مجاز در مطالعۀ فیلم رقص‌در‌غبار استفاده شده است. نتایج نشان داد که در فیلم مورد نظر از انواع گسترده‌ای از مجازهای مفهومی استفاده شده است که برخی از آن‌ها در یک مدل‌شناختی آرمانی (مشآ) خاص صرفاً به‌صورت تک‌وجهی بازنمایی شده‌اند؛ از جمله مجاز قسمتی از یک صورت به‌جای کل صورت (مشآ کاهش)، مجاز مکان به‌جای رویداد (مشآ مکان) یا مجاز بیش‌ترین مقدار مقیاس به‌جای کل مقیاس (مشآ مقیاس)؛ در حالی‌که بازنمایی بسیاری دیگر از انواع مجازها به‌صورت چندوجهی است.
|
|
کلیدواژه
|
سینمای ایران، مجاز مفهومی، مجاز تصویری، مجاز چندوجهی، مدل شناختی آرمان
|
|
آدرس
|
دانشگاه شیراز, دانشکده ادبیات و علوم انسانی, ایران, دانشگاه شیراز, دانشکده ادبیات و علوم انسانی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
amirsaeid.moloodi@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|