مقایسۀ تنوعات ساخت فعل در چند گویش مرزی خراسان جنوبی

خراسان جنوبی به‌دلیل دوری از مرکز و واقع بودن در حاشیۀ کویر دارای گویش های فارسی اصیلی است که برخی از ویژگی های فارسی میانه و دری آغازین را در خود حفظ نموده است. در پژوهش حاضر تنوعات صرف فعل در زمان های مختلف در گویش های مرزی خراسان جنوبی (بیرجندی، نهبندانی و قاینی) ارائه شده اند. محقق برای گردآوری داده ها از طریق مصاحبه و همچنین مشاهده مستقیم، اطلاعات مورد نیاز را استخراج و ثبت نموده است. تعداد گویشوران در هر کدام از گویش های مورد نظر 5 نفر گویشور بومی با میانگین سن 60 سال در دو گونۀ جنسیتی بوده است. به علاوه آثاری که به بررسی گویش های خراسان جنوبی پرداخته بودند نیز مورد بازبینی قرار گرفته اند. در مواردی، شم زبانی پژوهنده که گویشور بیرجندی است هم یاری‌گر او بوده است. نتایج پژوهش حاضر حاکی از تفاوت های قابل‌توجهی در صرف فعل در گویش‌های مرزی خراسان جنوبی با فارسیِ معیار در زمان های گذشته و آینده می باشد.