نشانگرهای معرفه‌ساز در سیستانی: وند یا واژه‌بست؟

پژوهش حاضر به بررسی واحد واژگانی دو نشانگر معرفه‌ساز در سیستانی ( /-æ /و /-æk/) می‌پردازد. بدین‌منظور متنی به فارسی معیار حاوی صورت‌های مختلف ساخت معرفه در اختیار 15 گویش‌ور سیستانی قرار گرفت تا برگردان آن به سیستانی را برای محققین ارسال کنند. بررسی داده‌ها در چهارچوب معیارهای تشخیص واژه‌بست زوییکی و پولوم (1983) نشان ‌داد که هر دو نشانگر در انتخاب میزبان گزینشی عمل‌ می‌کنند. هیچ محدودیت آوایی، معنایی یا نحوی برای اتصال نشانگرها به میزبان وجود ندارد. اتصال هر دو عنصر به میزبان قاعده‌مند است. حرکت هر دو نشانگر از جایگاه خود در گروه اسمی و حذف به قرینه /-æk/ جمله را نادستوری کرده و حذف به قرینه /-æ/ موجب بدساختی جمله می‌شود. همچنین هر دو نشانگر در حاشیه‌ای‌ترین جایگاه نسبت به میزبان قرار می‌گیرند. به‌علاوه، هیچ‌کدام تکیۀ مستقلی نداشته و جایگاه تکیه در کلمه را تغییر نمی‌دهند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که هر دو شبیه واژه‌بست عمل‌می‌کنند.