|
|
|
|
فرایند حالت‌بخشی و رابطه آن با سازه‌فرمانی در اشتقاق جملات زبان فارسی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قاسمی حسن ,دبیر مقدم محمد
|
|
منبع
|
پژوهش هاي زبان شناسي تطبيقي - 1399 - دوره : 10 - شماره : 19 - صفحه:25 -46
|
|
چکیده
|
علت مطرح‌شدن اصل فرافکن گسترده، وجود ساخت هایی در زبان انگلیسی بود که فاعل اشباعی آشکار از غیردستوری بودن آنها جلوگیری می کرد. اما، داده های زبان فارسی نشان می دهد که فاعل اشباعی آشکار در این زبان وجود ندارد. از این رو، برخلاف دیدگاهی که معتقد است در ساخت های ارتقایی زبان فارسی، فاعل اشباعی آشکار وجود دارد، پیشنهاد شد که افعال این ساخت ها با مشخصه های شخص و شمار ارزش گذاری شده به اشتقاق راه می یابند. بنابراین، مفهوم اصل فرافکن گسترده و قوی بودن این مشخصه در زبان فارسی و زبان انگلیسی متفاوت است. علاوه بر این، برخی از زبان شناسان مانند انوشه (1378) معتقدند که اصل فرافکن گسترده در زبان فارسی همانند زبان انگلیسی عامل برکشیده شدن فاعل از درون گروه فعلی به مشخص گر گروه زمان است. اما شواهدی که وی ارائه می کند، تنها خروج فاعل از درون گروه فعلی و ارتقا آن به مشخص گر گروه زمان در جملات بی نشان زبان فارسی را نشان می دهد. در همین راستا، بر اساس تحلیل ردفورد (2009) پیشنهاد شد که عامل برکشیده شدن فاعل در زبان فارسی مشخصه حالت است. از این رو، با حرکت فاعل به مشخص گر گروه زمان از هسته گروه متمم ساز که بر آن سازه فرمانی می کند، حالت خود را دریافت کرده و همچنین، اصل فرافکن گسترده نیز احراز می شود. برونداد استفاده از این سازو کار در اشتقاق، یک دستی و تعمیم در حالت بخشی است.
|
|
کلیدواژه
|
اصل فرافکن گسترده، ساخت ارتقایی، فاعل اشباعی، سازه‌فرمانی، مشخصه حالت
|
|
آدرس
|
علامه طباطبایی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mdabirmoghaddam@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Case Assignment and its Relation to C-command in Persian
|
|
|
|
|
Authors
|
Ghasemi Hassan ,Dabir Moghaddam Mohammad
|
|
Abstract
|
Contrary to the view that supposes Persian raising constructions have an overt expletive, we suggest that the verbs of these constructions enter derivation with valued ϕfeatures. Therefore, the concept of EPP and its strength differ in Persian and English. In addition, some Iranian linguists, such as Anushe (2008), consider EPP as a trigger that drives subject movement from VP to the specT which is the same as English. In the same vein, based on Radford’s hypothesis (2009), it was suggested that case feature triggers Amovement in Persian. Consequently, by subject movement to the specT, the CP head that ccommands subject assigns its case feature and EPP is also satisfied. The output of this derivational hypothesis is a unitary account of case assignment.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|