عدم، هسته یا وابسته؟

دستور وابستگی، با تجزیه ساخت‌ها وگروه‌های نحوی به هسته و وابسته‌ها، روابط وابستگی میان این دو نقش دستوری را نشان می‌دهد. بر اساس نظریۀ گروه‌های خودگردان (طبیب‌زاده، 1391)، هر ساخت نحوی از یک هسته و صفر تا چهار وابسته تشکیل می‌شود. همچنین، روابط نحوی درون هر گروه با شرح روابط وابستگی بین هسته و وابسته‌های همان گروه مشخص می‌شود. در این پژوهش به بررس «عدم» در لغت به معنای نیستی و نابودی است. این واژه با گذر از حوزه واژگان به حوزه دستور، عملکردی مشابه وندها داشته است. به عبارتی معنایی انتزاعی‌تر پیدا کرده و دستوری‌ شده است. در این مقاله، علاوه بر اثبات کلمه «عدم» به عنوان منفی‌ساز گروه اسمی، سیر تحول این واژه را در چارچوب شبه‌وندشدگی بررسی می‌کنیم.