بازخوانی انتقادی ناسیونالیسم باستانگرای دولت پهلوی

مفهوم هویت، چیستی و کیستی انسان را در اجتماع مورد مطالعه قرار می‌دهد. در دوران جدید با ترویج ناسیونالیسم، مقوله هویت ملی به‌عنوان مهم‌ترین هویت انسان در اجتماع مطرح و این هویت صورت‌بندی ساخت سیاسی- اجتماعی کشورها و نظام بین‌الملل را رقم زده‌است. در ایران به‌دنبال آشنایی ایرانیان با ناسیونالیسم، بنا به‌دلایل و معضلات داخلی و خارجی، نخبگان سیاسی و اجتماعی از آن استقبال کرده و آن را به یک جریان پرتوان در جامعه مبدل کردند. دولت پهلوی با توجه به قابلیت ناسیونالیسم در قالب و محتواپذیری‌اش، نوع باستانگرای آن را به ایدئولوژی دولت مدرن خود تبدیل کرد. این ناسیونالیسم کارکردهای متعددی در برسازی خودآگاهی ایرانیان از عصر پهلوی تا به امروز داشته‌است؛ این پژوهش به‌روش تاریخی-تحلیلی بر آن است به این سوال پاسخ دهد که چگونه ناسیونالیسم دولت پهلوی -ناسیونالیسم رمانتیک/ باستانگرا-زمینه را برای بروز بحران هویتی در جامعه ایرانی فراهم آورده‌است؟ فرض مقاله این است که این ناسیونالیسم خود از عوامل شکاف‌های هویتی در ایران بوده‌است. دستاوردهای مقاله نشان‌ می دهدکه ناسیونالیسم باستانگرای دولت پهلوی با ناب‌سازی هویتی و دگرسازی از اسلام و هویت قومی-زبانی، سکولارسازی آن، بهره‌گیری از آن در روند نوسازی جامعه، تاریخگرا بودن آن و نادیده گرفتن حقوق مدنی، زمینه بروز بحران و تشتت هویتی را در ایران فراهم کرد.

critical reading of the pahlavi government's antiquarian nationalism

it studies the concept of identity, what and who a person is in society. in the new era, with the rise of nationalism, the issue of national identity has been raised as the most important human identity in society, and this identity has shaped the political-social structure of countries and the international system.following the familiarization of iranians with nationalism, due to internal and external reasons and problems, the political and social elites welcomed nationalism and turned it into a powerful current in the society.the pahlavi government, according to the capacities of nationalism in its form and content, turned its antiquarian form into the ideology of its modern government.this kind of nationalism has had several functions in creating the self-awareness of iranians from the pahlavi era until today; however, the hypothesis of this article is that antiquarian nationalism itself has become one of the factors of identity gaps in iran.this research, with historical-analytical method, wants to answer the question of how the nationalism of the pahlavi government, which was &romantic&-&archaist& nationalism, has created the ground for the emergence of an identity crisis in iranian society?the results of the research show that in this period, the context of identity crisis and fragmentation arose when the archaic nationalism of the pahlavi government was able to use nationalism in the process of modernizing the society by purifying the identity and changing it from islam and strengthening the ethnic-linguistic identity and secularizing the identity. historicism of social identity and ignoring civil rights lead the society to identity divergence.