ملی گرایی و جنبش زنان در ایران (1285- 1342 ه.ش)

رشد مناسبات سرمایه داری در سده 19 و تاثیرات ناشی از رشد سوسیالیزم، سبب تحول در مقام اجتماعی زن، مشارکت زنان وظهور فمینیسم در غرب شد. نهضتی که اتحاد زنان جهان و مبارزه برای کسب حقوق یکسان با مردان را درپی داشت. در سده 20، استفاده از نیروی زنان توسط نظام های کمونیستی و فاشیستی، هم‌زمان با رشد روزافزون تمایلات ناسیونالیستی، بر دامنه کنشگری زنان در جوامع درحال توسعه و متاثر از روابط با غرب، مانند ایران افزوده شد. درنتیجه، مقارن جنبش مشروطیت، زنان ایرانی در تکاپوی دریافت بخشی از حقوق اجتماعی خود، به اقداماتی دست زدند که پیشتر در روند جنبش زنان اروپایی دیده شد. طی سالهای 1285 تا 1342 شمسی، رواج اندیشه‌های نوگرایانه و ناسیونالیستی، سهم عمده‌ای در پویش جامعه داشت و در این بین، زنان در این فرایند، خود را در سطحی تقریباً همطراز با مردان قرار دادند.این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی، درصدد است تا به این پرسش اساسی پاسخ دهد که ملی‌گرایی در ایران معاصر، چگونه در پیدایش و روند جنبش زنان ایران تاثیر داشته و بین ملی‌گرایی و حق‌خواهی زنان چه رابطه‌ای وجود دارد؟ یافته های تحقیق نشان می دهد ملی‌گرایی و کنشهای ضد استعماری و ضد استبدادی، بسترساز ورود زنان به عرصه اجتماع شد و باوجود بهره مندی ملی‌گرایان از مشارکت زنان و تایید آزادی اجتماعی و سیاسی آنان، ولی حقوقی که زنان خواستار آن بودند؛ به آن‌ها اعطاء نشد و همین امر موجب گردید تا جنبش زنان، روشهای دیگری را برای کسب حقوق خویش دنبال کند.

Nationalism and the women’s movement in Iran(1906-1963 )

The growth of capitalist relations in the 19th century and the effects of the growth of socialism led to a shift in women’s social status, women’s participation, and the rise of feminism in the West. A movement that led to the unification of women around the world and the struggle for equal rights with men. In the 20th century, the use of women force by communist and fascist regimes, along with the growing nationalist tendencies, increased the scope of women’s activism in developing societies influenced by relations with the West, such as Iran. As a result, at the same time as the constitutional movement, Iranian women, in an effort to gain a share of their social rights, took steps that had already been seen in the process of the European women’s movement. From 1285 to 1342, the spread of modernist and Relying on a descriptiveanalytical method, this study seeks to answer the fundamental question of how nationalism in contemmovement and what is the relationship between nationalism and women’s rights? The research findings show that nationalism and anticolonial and antiauthoritarian actions paved the way for women to enter society, and despite the nationalists’ enjoyment of women’s participation and the affirmation of their social and political freedom, the rights that women demanded; They were not granted, and this led the women’s movement to pursue other methods of obtaining their rights. Other legal and sociocultural practices that have kept Iranian women dynamic in the current century.