بررسی جایگاه مولفه‌های هویت‌بخش و مشروعیت‌ساز بر پایه سنت‌های ایرانی و اسلامی در اندیشه کمال‌الدین‌عبدالرزاق سمرقندی

کمال‌الدین‌عبدالرزاق‌سمرقندی(887-816‌ه‌ق)،یکی از مورخان عصرتیموری می‌باشد که با بررسی مهمترین اثر تاریخی او به نام مطلع‌السعدین و مجمع‌البحرین می‌توان دریافت که به حوزه رویکردهای هویتی‌ بر پایه سنتهای ایرانی و اسلامی ورود پیدا کرده است. براین اساس، پژوهش حاضر در صدد پاسخ به این سوال می‌باشد که: سنن مغولی، هویت‌فرهنگی و تاریخی جامعه‌ایرانی و تاثیر آن بر مشروعیت‌سیاسی پساایلخانی در اندیشه کمال‌الدین‌عبدالرزاق سمرقندی چگونه بازتاب یافته است؟حاصل‌پژوهش که با رویکرد توصیفی‌تحلیلی انجام شده بیانگر آن است که: سنن قبیله‌ای از جمله پیوستگی تیموریان با قبیله برلاس مغولی، دو گانگی نژادی امرای درباری، پیوستگی و استمراربخشی به هویت‌ایرانی از دوره‌باستان تا عصرتیموریان، پیوندسازی فرهنگ‌ایرانی با هویت‌اسلامی،عنایت ویژه به پیوستگی شریعت و طریقت،توجه به اصول ایرانشهری و مولفه‌های آن ازجمله فره‌ایزدی، پیوستگی دین و سیاست و عدالت و دادگری مهمترین انگاره‌های مورد نظر سمرقندی در تشخص‌بخشی به هویت ‌ایرانی در عصرتیموری بوده که برآیند آن اعطای مشروعیت ‌سیاسی به امرای ‌تیموری و توجیه‌سازی حکمرانی آنان بوده است.

A Study of the Position of Identifying and Legitimizing Components Based on Iranian and Islamic Traditions in the Thought of Kamaluddin and Abdul Razzaq Samarkandi

kamal alDin رزAbd alRazzaq alMarqandi (d. 816887 AH) is one of the historians of the Timurid era. It is based on Iranian and Islamic traditions. Accordingly, the present study seeks to answer the question: How are the Mongolian traditions, cultural, cultural and historical traditions of Iranian society and its impact on the postpatriarchal political legitimacy reflected in the thought of Kamaluddin Abdul Razzaq Samarkandi?The result of the research, which has been done with a descriptiveanalytical approach, indicates that: tribal traditions such as the Timurids’ union with the Mongol Berlas tribe, the racial duality of courtiers, the continuity and continuity of Iranian identity from antiquity to the Timurid period, linking Iranian culture with Islamic identity, special attention to the coherence of Shari’a and Tariqah, attention to the principles of Iranshahri and its components including culture, the coherence of religion and politics and justice and the judiciary are the most important ideas of Samarkandi in identifying Iranian identity existed in the Timurid era, which resulted in the granting of political legitimacy to the Timurid rulers and the justification of their rule.