تاثیر گفتمان بصری در تداوم و تقویت قرائت های تحریفی از واقعه کربلا (مطالعه موردی: تصویرسازی محاربه قاسم بن الحسن(ع) در مراثی دوره قاجار، اثر میرزا علی قلی خویی)

ازجمله موضوعات مغفول در زمینه تحریفات واقعه کربلا، تاثیر عناصر بصری در تداوم و تقویت این جریان است. این تحریفات که در گزارش های روضه الشهدا، متاثر از آثار پیشین، تا حد بارزی به‌صورت تجمیع شده بروز یافت، در دوره قاجار با ورود چاپ سنگی و سهولت در انتشار کتاب، در دیوا ن های مراثی به‌صورت گسترده ادامه یافت. در این میان یکی از قابلیت های چاپ سنگی، بهره گیری از تصویرسازی های درونِ متن و مرتبط با وقایع (ترجمه گفتمان مکتوب به گفتمان بصری) بود. هدف از پژوهش حاضر با تکیه‌بر روش توصیفیتحلیلی پاسخ به این پرسش است که تصویرسازی های میرزا علی قلی خویی از مجلس محاربه قاسم بن الحسن(ع) با فرزندان اَزرَق شامی، در طوفان البکاء، ماتمکده و اسرارالشهاده، به‌مثابه گفتمانی بصری از چه پیشامتن های متاثر و تا چه میزان در تداوم و تقویت این گزارش تحریف آمیز نقش داشته است؟ یافته ها حاکی از آن می باشد که تصاویر (متن) ضمن تاثیر از پیشامتن های موجود و اختصاصاً روضه الشهدا، به گسترش این گزارش تحریف آمیز پرداخته است، به طوری که این جریان را می توان متاثر از هنجارها و باورهای جامعه و اختیارات هنری، جهت خلق سیمایی حماسی از قاسم(ع) و نیز نمایش قدرت تصویرسازی در تقابل نسبی با سایر گونه های مراسم یادبود کربلا دانست.

The effect of visual discourse on the continuation and strengthening of distorted readings of the Karbala incident (Case study: Illustration of Moharebeh Qasim Ibn Al-Hassan (AS) in the Qajar period, by Mirza Ali Gholi Khoi)

One of the forgotten issues in the context of the distortions of the Karbala incident is the influence of visual elements on the continuation and strengthening of this trend. These distortions, which appeared in the reports of the book &Rawdat alShuhada&, influenced by the previous works, to a large extent in a consolidated form, continued extensively in the Marathi courts during the Qajar period with the advent of lithography and ease of publishing the book. One of the capabilities of lithography was the use of intext illustrations related to events (translation of written discourse into visual discourse).The purpose of the present study, relying on descriptiveanalytical method, is to answer the question that Mirza Aliqoli Khoi’s illustrations of Qasem Ibn AlHassan (AS) with the sons of Azraq Shami, in Toofan AlBaka, Mourning Code and Asrar AlShahadeh, as a visual discourse And to what extent have they contributed to the continuation and strengthening of this distorted report? Findings indicate that the images (text) while influencing the existing pretexts and especially the shrine of the martyrs, has spread this distorted report, so that this trend can be influenced by the norms and beliefs of society and artistic authority, to Creating an epic image of Qasim (AS) as well as showing the power of illustration in relative contrast with other types of Karbala memorial ceremonies.