زمینه‌های اجتماعی استمرار جشن‌های ایرانی در قرون نخستین اسلامی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رضوی ابوالفضل ,اشرفی حمید
|
|
منبع
|
پژوهش هاي تاريخي ايران و اسلام - 1396 - شماره : 21 - صفحه:117 -142
|
|
چکیده
|
پایایی اعیاد نوروز، مهرگان و سده، به همراه آیین‌های گسترده‌ای که بخشی از وجوه هویتی جامعه ایرانی را در خود داشت، مرهون عوامل چندی بود که در این میان سهم زمینه‌های اجتماعی مهم‌تر می‌نماید . نوشتار حاضر در پرتو سه موًلفه ی بافت اجتماعی قلمرو شرقی خلافت و میزان اهتمام زرتشتی‌ها ، بافت اجتماعی و برتری فرهنگ ایرانی در عراق عرب و به‌خصوص بغداد و سهم شعوبی‌گری و رویکرد فرهنگی اجتماعی ایرانیان ؛ زمینه‌های اجتماعی موثر در تداوم این جشن‌ها در قرون نخستین اسلامی را بررسی می‌کند.دستاورد تحقیق حاکی از این است که وحدت جمعیتی و برتری نسبی فرهنگ ایرانی در قلمرو شرقی خلافت اسلامی ، سهمِ اثرگذارِ ایرانی‌ها در تکوین خلافت عباسی و استقرار در شهرهای نوظهور اسلامی در عراق و مهم‌تر شکل‌گیری نهضت آگاهانه شعوبیه و اهتمام به احیا و استمرار اعیاد ایرانی ، موجبات پایایی و پویایی اعیاد، جشن‌ها و آیین‌های مربوط را فراهم آورده است. این آیین‌ها، به‌عنوان نمود ملموس‌تر فرهنگ و مدنیت ایرانی، زمینه‌های تقویت هویت ایرانی را هموار می‌کرد و در همگرایی فرهنگ ایرانی با مبانی اسلامی سهم بسزایی داشت .
|
|
کلیدواژه
|
ایران، اسلام، اعیاد ایرانی، نوروز، مهرگان، شعوبیه
|
|
آدرس
|
دانشگاه خوارزمی, گروه تاریخ, ایران, دانشگاه پیام نور, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|