ارزیابی میزان تاثیر روابط رسمی و غیر رسمی سازمانی در تسهیم دانش زنجیره تامین

انقلاب اطلاعاتی و ظهور اشکال جدید ارتباطات سازمانی و افزایش انتظارات مشتریان درزمینه هزینه محصولات و خدمات،‌ کیفیت، شرایط تحویل، فناوری و طول دوره تعهد شده با توجه به رقابت فزاینده در بازارهای جهانی و امثالهم، ازجمله عواملی است که باعث تغییر سیستم‌های سنتی خرید و تدارک و حرکت به سمت سیستم‌های مدرن مدیریت زنجیره تامین در دنیا گردیده است. پژوهشگران و متخصصان تلاش می‌کنند دریابند که چگونه منابع دانش به‌صورت موثری گردآوری و مدیریت می‌شود تا بتوانند از آن به‌عنوان مزیتی رقابتی بهره‌گیری نمود. بنابراین قبل از اقدام به مبادرت بر اجرای طرح‌های مدیریت دانش، سیستم زنجیره تامین نیازمند ارزیابی روابط سازمانی و منابع موجود می‌باشد تا مهم‌ترین و مناسب‌ترین راهبرد مدیریت دانش خود را شناسایی نماید. در این پژوهش به‌منظور ارزیابی تاثیرات روابط رسمی و غیررسمی سازمانی بر تسهیم مدیریت دانش در شبکه زنجیره تامین، مدلی ارایه‌شده است و متغیرهای سه‌گانه شامل: روابط رسمی، روابط غیررسمی و ریسک رابطه‌ای بر تسهیم دانش در حوزه زنجیره تامین مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت. بدین منظور، پرسشنامه محقق ساخته‌ای را در میان 100 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت ساپکو توزیع کرده و نتایج آن مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته است. نتایج و یافته‌های این مطالعه، نشان می‌دهد که اعضای زنجیره تامین، بر مبنای مزایای ناشی از برقراری روابط رسمی غیررسمی سازمانی صحیح و موثر، به دنبال کاهش ریسک و در ادامه تسهیم دانش مدیریت می‌باشند تا از این طریق به مزیت رقابتی که هدف نهایی آن‌ها است، دسترسی یابند. به‌علاوه؛ کاهش ریسک رابطه‌ای، اثر مثبت و معناداری را بر کیفیت و جریان تسهیم دانش در زنجیره‌تامین به همراه دارد.