روش‌شناسی ساختارمند برای ارزیابی و انتخاب در زنجیره تامین

مدیریت زنجیره تامین (scm) یکی از راهبردهای رقابتی به کار گرفته شده در شرکت‌های جدید و هدف اصلی مدیریت زنجیره تامین، یکپارچه‌سازی تامین‌کنندگان مختلف برای تامین تقاضای بازار است. با این وجود، ارزیابی و انتخاب تامین‌کننده نقش بسیار مهمی در ایجاد یک زنجیره‌ تامین موثر دارد. تمرکز روش‌های سنتی ارزیابی و انتخاب تامین‌کنندگان بر روی نیازهای هر یک از شرکت‌ها بوده است و کل زنجیره‌ تامین را در‌ نظر نمی‌گرفت. از این‌رو، این تحقیق روش‌شناسی ساختارمندی‌ را بر مبنای طرح معماری یکپارچه‌سازی زنجیره تامین، برای ارزیابی و انتخاب تامین‌کننده ارایه می‌کند.جهت گسترش و پیشرفت روش شناسی ارزیابی و انتخاب تامین‌کننده در زنجیره تامین، ابتدا راهبردهای رقابتی شرکت با استفاده از تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها (swot) مشخص می‌شود. معیار و شاخص‌های انتخاب تامین‌کننده بر اساس راهبردهای رقابتی انتخاب می‌شوند تا از این طریق، چارچوبی برای انتخاب تامین‌کننده به‌وجود آید. پس از آن، تامین‌کنندگان بالقوه از طریق روش‌ تحلیل پوششی داده‌ها (dea) غربال می‌شوند. رتبه‌بندی تامین‌کنندگان بالقوه‌ از‌ طریق روش‌ شباهت‌ به‌ گزینه ایده‌آل (topsis)، که یک روش تصمیم‌گیری چند معیاره است، انجام می‌شود. در نهایت نیز از صنعت نساجی تایوان برای بیان امکان و کاربرد روش‌شناسی پیشنهادی‌ استفاده شده است. این تحقیق روابط مشارکتی و مدیریت تامین‌کنندگان بالقوه را تسهیل می‌کند تا از این طریق بتواند به افزایش قابلیت و‌ کیفیت توسعه محصول، کاهش زمان و هزینه چرخه عمر محصول و در پی‌ آن، افزایش قابلیت بازاریابی محصول کمک کند.