سازگاری با مصایب طبیعی به واسطه انعطاف لجستیک

طی سالیان اخیر، رویداد بلایای طبیعی در سطح جهان رشد قابل توجهی داشته و برای امدادرسانان، دولت‌ها و مسیولان مربوط مشکلات عظیمی را به بار آورده است، ولی هنوز بحث لجستیک اضطراری، که راه حلی قطعی و اساسی در زمینه امدادرسانی سریع به حادثه دیدگان است، به طور گسترده بررسی قرار نگرفته است. هدف این مقاله، ایجاد دیدگاهی منسجم پیرامون بررسی مدیریتی لجستیک اضطراری با رجوع به مفهوم انعطاف‌پذیری و تحلیل بیشتر این مفهوم با عنوان انعطاف‌پذیری سخت و انعطاف‌پذیری نرم می‌باشد. این مقاله به منظور به دست آوردن بیشترین آمادگی و واکنش سریع در برابر بلایای طبیعی با بررسی تجربه‌های به‌دست آمده از چهار بلای طبیعی (زلزله ونچوآن، سونامی و زمین لرزه اقیانوس هند، تندباد کاترینا و بلایای بهمن در جنوب چین)، به برخی از خلاهای رایج در مدیریت لجستیک اضطراری پی برده است. همچنین نشان داده شده است با وجود این‌که هر دو نوع انعطاف (سخت و نرم) به یکدیگر وابسته و مرتبط هستند، اما دامنه قابل ملاحظه‌ای برای پیشرفت انعطاف نرم، در قبال افزایش انعطاف سخت وجود دارد. در لجستیک اضطراری روش‌های بالقوه‌ای با ابعاد گوناگون جهت تکمیل کردن انعطاف سخت به‌ وسیله انعطاف نرم وجود دارد که بهترین روش کار مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این مقاله به ‌منظور ایجاد سازوکار انعطاف در لجستیک اضطراری، رویکردها و عوامل تعیین‌کننده‌ای را شناسایی کرده و برای اطمینان یافتن از رویه‌های کاری موفق، عنصری ضروری و مهم را نشان می‌دهد. این مقاله، دو زمینه از زمینه‌های مدیریت لجستیک اضطراری و تفکر ارتجاعی را همسان‌سازی نموده و دیدگاه‌های جدیدی را با هدف آماده‌سازی و واکنش فعالانه و موثر به بلایای طبیعی، به بهترین روش اعمال می‌نماید.