نقش میانجی نوآوری سازمانی در تبیین یادگیری سازمانی بر تاب آوری زنجیره تامین (مطالعه موردی: یک سازمان دفاعی)

زمینه پژوهشی تحقیق حاضر باهدف بررسی تاثیر یادگیری سازمانی از طریق نوآوری سازمانی بر تاب‌آوری زنجیره تامین انجام‌شده است. این تحقیق ازنظر هدف، یک تحقیق کاربردی، ازنظر روش گردآوری داده‌ها از نوع پیمایشی و ازنظر روش تحلیل داده‌ها از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان و مدیران آمادی ستاد فرماندهی و یگان های تابعه مستقر در شهر تهران یکی از نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 130 نفر به‌عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. در انتخاب نمونه‌ها از روش تصادفی ساده استفاده شد. داده‌های این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی همراه با استفاده از پرسشنامه گردآوری‌شده است که پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرون باخ بیش از 7/0 برآورد شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های کولموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزارهای اس.پی.اس.اس و لیزرل انجام شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد میان یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی و تاب‌آوری زنجیره تامین رابطه معنادار وجود دارد که نشان‌دهنده اهمیت بهره‌گیری این مفاهیم در تاب‌آوری زنجیره تامین است. درنهایت بر اساس نتایج به‌دست‌آمده پیشنهادهایی ارائه‌شده است.