مدل ‌یابی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجی‌گری خودتنظیمی در دانش‌آموزان دو والد

هدف: پژوهش حاضر با هدف مدل‌یابی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجی‌گری خودتنظیمی در دانش‌آموزان انجام شد.روش شناسی‌: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی1398-99بودند. نمونه پژوهش 350 دانش‌آموز بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. علاوه بر فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های اشتیاق تحصیلی (فردریکز و همکاران، 2004)، جو مدرسه (لی و همکاران، 2017)، کیفیت زندگی (وار و شربورن، 1992) و خودتنظیمی (بوفارد و همکاران، 1995) استفاده شد. داده‌ها با روش مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای spss-22 و lisrel-8.8 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مدل اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجی‌گری خودتنظیمی در دانش‌آموزان برازش مناسبی داشت. همچنین، جو مدرسه بر خودتنظیمی و اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار، کیفیت زندگی بر اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار و خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار داشت (0.05>p)، اما کیفیت زندگی بر خودتنظیمی اثر معناداری نداشت (p>0/05). دیگر نتایج نشان داد که جو مدرسه با میانجی‌گری خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر غیرمستقیم و معنادار داشت (0.05>p)، اما کیفیت زندگی با میانجی‌گری خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر معناداری نداشت (p>0/05).بحث و نتیجه‌گیری: طبق نتایج، برای بهبود اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان می‌توان از طریق ارتقای جو مدرسه، کیفیت زندگی و خودتنظیمی آنان اقدام کرد.

Modeling passion for education based on school climate and quality of life for students with self-regulating mediation two -parent students

Purpose: Present research was conducted with aim of modeling of academic engagement based on school climate and quality of life with mediated selfregulation in students. Methodology: This study was crosssectional from type of correlation. The study population was female high school students of Tehran city in the 201920 academic years. The research sample was 350 students who were selected by multistage cluster sampling method. In addition to the demographic information form, to collect data were used the questionnaires of academic engagement (Fredericks et al, 2004), school climate (Lee et al, 2017), quality of life (War Sherbourne, 1992) and selfregulation (Bouffard et al, 1995). Data were analyzed by structural equation modeling method in SPSS22 and LISREL8.8 software. Findings: The results showed that the mode of academic engagement based on school climate and quality of life with mediated selfregulation in students had a good fit. Also, school climate had a direct and significant effect on selfregulation and academic engagement, quality of life had a direct and significant effect on academic engagement and selfregulation had a direct and significant effect on academic engagement (p < 0.05), but quality of life had not a significant effect on selfregulation (P>0.05). Other results showed that the school climate with mediated selfregulation had an indirect and significant effect on academic engagement (p < 0.05), but the quality of life with mediated by selfregulated had no significant effect on academic engagement (P>0.05). Conclusion: According to the results, to improve students’ academic engagement can be done by improving their school climate, quality of life and selfregulation.