اثربخشی آموزش مسئولیت‌پذیری بر مدیریت زمان و هدف‌گذاری نوجوانان دختر

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مسئولیت‌پذیری بر مدیریت زمان و هدف‌گذاری نوجوانان دختر انجام شد. روش‌شناسی: این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه نوجوانان دختر مقطع متوسطه اول منطقه نه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. از میان اعضای جامعه 30 نفر پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی شامل گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 90 دقیقه‌ای (هفته‌ای یک جلسه) تحت آموزش مسئولیت‌پذیری قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. داده‌ها با پرسشنامه‌های مدیریت زمان (کویین و همکاران،1990) و هدف‌گذاری (بوفارد و همکاران، 1998) جمع‌آوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار spss نسخه 19 تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و کنترل در مرحله پس‌آزمون از نظر متغیرهای مدیریت زمان و هدف‌گذاری تفاوت معناداری داشت. به عبارت دیگر، آموزش مسئولیت‌پذیری باعث بهبود مدیریت زمان و هدف‌گذاری (تسلطی، عملکرد گرایشی و عملکرد اجتنابی) نوجوانان دختر شد (0.05>p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه آموزش مسئولیت‌پذیری یکی از روش‌های موثر برای بهبود مدیریت زمان و هدف‌گذاری نوجوانان دختر می‌باشد و مشاوران و روانشناسان می‌توانند از این روش برای مداخلات خود استفاده نمایند.

The Effectiveness of Responsibility Training on Time Management and Goal Setting of Female Adolescents

Purpose: This research aimed to determine the effectiveness of responsibility training on time management and goal setting of female adolescents. Methodology: This study was semiexperimental with pretestposttest design with control group. The research population was all female adolescents of first grade high school of district 9 of Tehran city in academic years of 20192020. Among members of population after reviewing the inclusion criteria, 30 people were selected by purposive sampling method and randomly replaced into two equal groups, including experimental and control groups. The experimental group received responsibility training for 9 sessions of 90minute (one session per week) and the control group did not receive any training. Data were collected with questionnaires of time management (Quinn et all, 1990) and goal setting (Bouffard et all, 1998) and analyzed by multivariate analysis of covariance method in SPSS software version 19. Findings: The findings showed that the experimental and control groups in the posttest stage were significantly different in terms of time management and goal setting variables. In other words, responsibility training led to improve the time management and goal setting (mastery, approach performance and avoidance performance) of female adolescents (p < 0.05). Conclusion: According to the results of the present study, the responsibility training program is one of the effective methods to improve time management and goal setting of female adolescents and counselors and psychologists can use this method for their interventions.