بررسی تاثیر برنامه‌های توانبخشی مبتنی بر جامعه بر میزان کیفیت زندگی سالمندان کهریزک: یک مطالعه مورد ـ شاهدی

مقدمه: افزایش پیشرونده جمعیت سالمند در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته موجب معطوف شدن توجه به مسایل این گروه سنی شده است. از جمله روش‌هایی که در دهه‌های اخیر برای مقابله با مشکلات سالمندان و دیگر گروه‌های خاص به‌کار گرفته شده، برنامه‌های توانبخشی مبتنی بر جامعه است. اجرای چنین برنامه‌هایی در کشورهای مختلف از جمله ایران مراحل اولیه رشد خود را می‌گذراند. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر این برنامه‌ها در میان سالمندان کهریزک و تاثیر آن بر کیفیت زندگی آنان است.روش: روش این مطالعه مورد ـ شاهدی است بوده است. در این مطالعه 100 نفر از سالمندان 60 سال به بالای آسایشگاه کهریزک (شعبه کرج) به روش نمونه‌گیری کاملاً تصادفی انتخاب شدند. این افراد در دوگروه 50 نفری آزمون و شاهد قرار گرفتند. ویژگی اصلی تفکیک دو گروه، شرکت یا عدم شرکت در برنامه‌های توانبخشی مبتنی بر جامعه بوده است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از تکنیک پرسشنامه و مصاحبه جمع‌آوری شده است.یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده تفاوت میان دو گروه آزمون و شاهد است به‌طوری‌که سالمندانی که در برنامه‌های توانبخشی مبتنی بر جامعه شرکت داشته و خدمات معناداری را دریافت کرده‌اند از میزان کیفیت زندگی بالاتری برخوردار بوده‌اند.نتیجه‌گیری: با وجودی که مدت زیادی از اجرای برنامه‌های توانبخشی مبتنی بر جامعه در کهریزک نمی‌گذرد، اما همان طور که در نظریه‌ها و مدل‌های نظری مشخص شده بود افراد شرکت‌کننده در این برنامه‌ها با بازگشت به اجتماع و انجام فعالیت‌های مختلف هویت فردی و اجتماعی خویش را باز یافته و توانسته‌اند در مقایسه با دیگر سالمندان از کیفیت زندگی بالاتری برخوردار شوند.