اخلاق زیستی از منظر ادیان ابراهیمی

ادیان ابراهیمی به سه دین بزرگ اسلام، مسیحیت و یهودیت اطلاق می‌شود که از سنت باستانی ابراهیم الهام می‌گیرند. این ادیان همگی معتقد به نظریه‌ی پیامبری هستند؛ یعنی معتقدند خداوند افرادی را به پیامبری برمی‌گزیند و به آن‌ها پیام‌هایی را به‌طور مستقیم یا با واسطه‌ی یک فرشته، برای هدایت مردم ارسال می‌کند. مورد خطاب قرار گرفتن پیامبران از طرف خداوند، ویژگی اصلی ادیان الهی است. با این که این سه دین از سه نظام الهیاتی مجزا و متفاوت برخوردارند اما مشترکات این سه نظام بسیار زیاد است؛ به‌گونه‌ای که می‌توان آن‌ها را در یک طبقه قرار داد. مقاله‌ی حاضر با بررسی مبانی اخلاقیات زیستی در این ادیان، درصدد است وجوه افتراق و اشتراک موجود در تصمیم‌سازی اخلاقی در امور زیستی را میان آن‌ها تبیین و تشریح نماید.