رویکرد تفکر کلامی در اخلاقیات زیستی اسلامی

اختلاف نظر در اخلاقیات زیستی در غرب، ریشه در اختلاف در حدود بسط و توسعه قواعد هنجاری در میان فرهنگ‌های مختلف دارد. شاید به واسطه هنجارهای یاد شده بتوان اعمال انسان را به نحوی تحت عناوین ضروری، غیرمجاز و مجاز دسته‌بندی کرد که مورد تصدیق همگان قرار گیرد.در جهان اسلام نیز در میان مقالات متفاوتی که از سوی علمای اسلامی در خصوص چارچوب اخلاقیات زیستی اسلامی منتشر شده است تا کنون هیچ‌گونه کاوش جامعی در طبیعت مباحث کلامی ـ اخلاقی اسلام که خود نتیجه توسعه سیستم فقهی ـ اخلاقی اسلام است، صورت نگرفته است و به عبارت دیگر رویکردتوصیفی و نه تحلیلی این مقالات در خصوص مباحث اصول قانون‌گذاری‌های پزشکی در اسلام با اخلاقیات کلامی ـ فلسفی و نحوه تاثیر آن در فقه پزشکی در دوران معاصر سازگاری ندارد. پرسش‌های اخلاقی در مباحثات معاصر نیازمند پاسخ به پرسش‌های مهم‌تری است که شالوده اصلی سلوک اخلاقی را در اسلام تشکیل می‌دهند و صرفاً بیان فتواهای فقهی در خصوص مسایل و مصادیقی نظیر سقط جنین، اهدای عضو و نظایر آن کافی به نظر نمی‌رسد. در میان فقهای مذاهب گوناگون شریعت اسلام درباره‌ی این مسایل، هیچ‌گونه اجماعی وجود ندارد. از این‌رو به نظر می‌رسد در مفهوم میان فرهنگی اخلاقیات زیستی، آثار علمای اسلام با یک تحقیق منظم در اصول و قوانین اساسی و راهنمای اخلاق عملی در سنت اسلامی که ریشه در علم کلام دارد به شکل قابل توجهی غنی و پربارتر خواهد شد.