بررسی اصول چهارگانه اخلاق زیستی از منظر فقه و حقوق اسلامی

اصول چهارگانه اخلاقی که به‌طور مشترک در اخلاق زیستی و اخلاق پزشکی کاربرد دارند، حاصل همگرایی اندیشمندان حوزه‌های مختلف اجتماعی و جهانی است که بر محور انسان‌گرایی شکل گرفته و خاستگاه آن فرهنگ غرب می‌باشد. هرچند اخلاق زیستی سکولار اصولی را مجسم می‌سازد که قابل تعمیم جهانی است و به همه‌ افراد و مفاهیم اخلاقی مربوط می‌شود و به عنوان معیاری برای بررسی معضلات اخلاقی و ارایه الگوی تصمیم‌گیری در زمینه مباحث اخلاق زیستی مورد توجه است، لیکن از حیث مقارنه و تطبیق در مبانی آن با فرهنگ‌ها و مکتب‌های مختلف اخلاقی، دارای تفاوت‌های اساسی است. این وجوه تفاوت در مکاتب و ادیان ابراهیمی به‌ویژه مکتب حیات‌بخش اسلام بیشتر قابل درک است.این مقاله اصول چهارگانه‌ اخلاق زیستی را از منظر فقه و حقوق اسلامی مورد بررسی قرار می‌دهد و با توجه به روشن‌بودن ابعاد آن در فرهنگ غربی توجه نگارندگان صرفاً معطوف به مطالعه‌ی موضوع از منظر فقه و حقوق اسلامی است.