ابعاد خودکنترلی در اخلاق شهروندی بر اساس آموزه‌های علوی (ع)

توسعه روزافزون نابهنجاری‌های مختلف روانی و اجتماعی در بین اقشار مختلف جامعه، ضرورت ارتقای اخلاق شهروندی، همخوان با ارزش‌های دینی را مضاعف ساخته است. در این راستا کشف بنیادهای اخلاق شهروندی، نظام ترجیحات رفتار اجتماعی را ترسیم می‌نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد مختلف «خودکنترلی» در اخلاق شهروندی بر مبنای آموزه‌های امام علی (ع) انجام گرفته است. در این طرح به روش تحلیلی ـ توصیفی، آموزه‌های علوی مربوط به اخلاق شهروندی با محوریت موضوع «خودکنترلی» رصد شده است. «خودکنترلی» در فرآیند اصلاح و حذف نابهنجاری‌های رفتاری و تحقق سازگاری اجتماعی در بین شهروندان بسیار تاثیرگذار می‌باشد و موجب تنظیم و تعدیل تجارب هیجانی به منظور دستیابی به مطلوبیت اجتماعی و کسب سلامت روانی می‌شود. از رهگذر بررسی گزاره‌های علوی چنین به دست می‌آید که «خودکنترلی» در دو بعد نگرشی و رفتاری، شاکله اخلاق شهروندی اسلامی را ترسیم نموده و با رویکردی هنجارگرا به تربیت اجتماعی شهروندان پرداخته است. همچنین بر ضرورت تجدید نظر در اخلاق اجتماعی تاکید ورزیده و با روش‌های مختلفی، تقویت خودکنترلی را هدف قرار داده است.