ابعاد اخلاقی مقررات حفاظت اطلاعات عمومی و تاثیر آن بر قوانین ایران و حقوق شهروندی در فضای سایبر

زمینه و هدف: دنیای دیجیتال و فضای سایبری به سرعت در حال تغییر و تحول می‌باشد. ظهور فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و رباتیک، چالش‌های اخلاقی جدیدی را در ارتباط با حفظ حریم خصوصی و حفاظت از داده‌ها به فضای سایبر توسط کنترل‌کننده‌ها ایجاد نموده است. در این مطالعه ابتدا مقررات حفاظت اطلاعات عمومی (gdpr) توضیح داده شده و سپس ابعاد اخلاقی حفظ حریم خصوصی و حفاظت از داده‌ها و تاثیر آن بر حقوق شهروندی و مقررات ایران در فضای سایبری تحلیل می‌گردد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی، با استفاده از روش کتابخانه‌ای به جمع‌آوری و مطالعه پژوهش‌ها و کتب انتشاریافته، ابعاد اخلاقی حفظ حریم خصوصی و حفاظت داده‌های سایبری مورد بحث و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: مطالعه مقررات حفاظت اطلاعات عمومی و تدوین قوانین موضوعه کشور بر اساس اصول شرعی نشان داد که با ترکیب این دو دیدگاه می‌توان راه را برای جلوگیری از سوءاستفاده و به حداقل‌رسانی ارتکاب جرم در فضای سایبری کاهش داد. بنابراین این ملاحظات اخلاقی و حقوقی می‌بایست در قوانین موضوعه اکثر کشورها و خصوصاً جمهوری اسلامی ایران، مبتنی بر مقررات حفاظت اطلاعات عمومی (gdpr) گنجانده شود.نتیجه‌گیری: این دغدغه‌ها و مسوولیت‌های اخلاقی بایستی در آینده نه‌چندان دور در قوانین اکثر کشورها، خصوصاً جمهوری اسلامی ایران، توسط مقامات مذکور و مبتنی بر مقررات حفاظت اطلاعات عمومی (gdpr)، در قوانین موضوعه آن‌ها گنجانده شود. همچنین آموزش کارکنان درباره امنیت فضای سایبری، استفاده از نرم‌افزارهای فعال امنیتی مرتبط و ارائه منابع آموزشی رایگان می‌تواند در جلوگیری از جرم و سوءاستفاده فضای سایبر خصوصاً در مسائل مالی تاثیرگذار باشد.