تحلیل حقوقی اقسام پیوند اعضا در نظم نوین حقوقی

زمینه و هدف: تامین عضو به عنوان یکی از ضرورت‌های علم پزشکی جهت حفظ حیات بشر مطرح شده است. با این حال برخی نگرش‌های حقوقی ممکن است موانعی را در جهت اهدای عضو و پیوند اعضا ایجاد کند. به نظر می‌رسد نظم نوین حقوقی حاکم بر نظام‌های متمدن برای هر یک از اقسام تامین عضو مقررات خاصی را قائل باشند که بررسی چگونگی آن مهم‌ترین دغدغه حقوقی باشد. چگونگی ایجاد این نظم سوال اصلی این مقاله است.مواد و روش‌ها: این مطالعه به تحلیل اقسام پیوند عضو و نحوه شکل‌گیری نظام حقوقی نوین بر اساس اصول حقوقی می‌پردازد.یافته‌ها: اقسام پیوند عضو عبارتند از پیوند عضو از فرد زنده، جسد، اعضای مصنوعی. حقوقدانان و قانونگذاران، در سطح کشورهای مختلف با عطف توجه به تبعات و آثار اقسام پیوند عضو، در این زمینه، تنظیمات و مقرراتی را پدید آورده‌اند. در رویه کنونی که اصل بر پذیرش اهدای عضو است، عنصر رضایت اهداکننده و توصیه پزشک نقش اساسی را ایفا می‌کند و هر کشوری با مدنظر قراردادن آن و ساختار فرهنگی و ارزشی جامعه خود، چارچوب‌های قانونی جهت اقسام پیوند عضو و حل مسائل مرتبط با آن را ایجاد نموده است.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تفاوت‌های موجود میان اقسام تامین عضو، جنبه آمرانه نداشته، بلکه عموماً به صورت تکمیلی می‌باشد. از تدقیق در ویژگی‌های مختلف و انواع متفاوت پیوند اعضا این چنین به نظر می‌رسد که بر اساس اصل ضررنرسانی، قانون و فقه سعی در رفع مانع در زمینه پیوند اعضا دارد.