بررسی و نقد استدلال فمینیسم رادیکال از طریق آزادی تولید مثل بر جواز سقط جنین

زمینه و هدف: رشد فناوری‌های تولید مثل مصنوعی، مسائل اخلاقی جدیدی را در رابطه با جواز سقط جنین مطرح نموده است. هدف این مطالعه نقد استدلال آزادی تولید مثل بر حق جواز سقط جنین برای زنان از دیدگاه برخی از فمینیست‌های رادیکال است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه ابتدا به بیان تاریخچه فعالیت‌های فمینیستی برای آزادی سقط جنین در دفاع از حقوق باروری زنان پرداخته می‌شود. سپس استدلال فمینیسم رادیکال از طریق آزادی تولید مثل بر جواز سقط جنین از طریق طرح حقوق اخلاقی جنین تحلیل و نقد می‌گردد.یافته‌ها: فایرستون، سیمون دوبوار، کریستین اورال و سوزان شروین برای اثبات جواز سقط جنین در موارد فوق به استدلال حق آزادی تولید مثل برای زنان تمسک جسته‌اند. ادعای اصلی آنان این است که زنان به دلیل مشکلات و رنج‌هایی که به سبب بارداری، زایمان و مادری متحمل می‌شوند، از حقوق باروری و تولید مثل خاصی از جمله حق آزادی سقط جنین برخوردار هستند. نقد این ادعا با توجه به تقدس ذاتی حیات انسان، به رسمیت‌شناختن حق جنین در استفاده از رحم مادر به عنوان محل طبیعی رشد و تکون انسان و مسوولیت اخلاقی افراد در قبال دیگران حتی در مواردی که با اختیار خود در شرایط انتخاب قرار نگرفته‌‌اند، تبیین می‌گردد.نتیجه‌گیری: زنان حق ندارند فقط به دنبال حقوق و منافع خود در جامعه بوده و مسوولیت‌ها و پیامدهای اعمالشان در مورد جنین‌هایی که حیات انسانی آنان ارزشمند است، را نادیده بگیرند. حق سقط جنین به بهانه آزادی زن، مستلزم نفی وظایف و مسوولیت‌های او به عنوان یک مادر است.