مبانی فلسفی حق بر فراموش‌شدن از منظر اخلاق زیستی

در خصوص مبانی اخلاقی حق بر فراموش‌شدن سه رویکرد عمده ذکر شده است که به ترتیب عبارتند از رویکرد نتیجه‌گرا، رویکرد مبتنی بر مالکیت و رویکرد هستی‌شناسانه. رویکرد نتیجه‌گرا، مبتنی بر آثاری است که انتشار اطلاعات هر شخص و نقض حریم خصوصی او می‌تواند به همراه داشته باشد. رویکرد مبتنی بر مالکیت با مفروض‌دانستن اطلاعات هر شخص به عنوان جزئی از مایملک او، حق شخص بر عدم انتشار اطلاعات مرتبط با خود را به عنوان یکی از ملزومات مالکیت او به شمار می‌آورد. رویکرد هستی‌شناسانه نیز با تلقی ماهیت انسان به عنوان یک کل، بر این نکته تاکید می‌کند که ماهیت هر شخص متشکل از مجموعه‌ای از عوامل مادی و غیر مادی از جمله اطلاعات مربوط به اوست. از این‌ رو انتشار اطلاعات مربوط به شخص، در حقیقت تجاوز نسبت به هویت شخصی او به شمار می‌آید. در این مقاله، با بررسی هر یک از این سه رویکرد، نقاط ضعف و قوت آن‌ها مورد بررسی قرار گرفته شده است.