Investigation of the Lifting Speed on Lumber Muscles Activities

Purpose: low back pain is one of the most common musculoskeletal disorders, and lifting is one of its risk factors. the activities of lumbar muscles as the main muscles involved in lifting are important with regard to identification of the allowable limits and the injury mechanisms as well as the motor control aspects. this study aimed to investigate the effects of the lifting speed on the lumbar muscles activities during the lifting of the light loads by squat method. methods: in this study, 27 healthy men were tested using electromyography (emg). the data were collected from the erector spinae and the multifidus muscles. the signal processing was performed using matlab software after normalization to mvc and the statistical analysis was performed with spss 16. results: the muscles activities at fast, medium, and slow speeds were not significantly different (p>0.05); however, the difference between the numerical values of muscles activities at low and high speeds were clearly visible in the diagram. the highest activity was observed in multifidus muscles and then in erector spinae muscles. conclusion: the results indicated that the lifting speed does not have significant effect on the activity of lumbar muscles during the lifting of light loads, but it should be noted that it can be a risk factor in the long term for individuals who are lifting a lot of loads in a day.

تأثیر هشت هفته تمرین عضلات بخش مرکزی بر کینتیک در حرکت فرود تک پا

مقدمه: تمرین بخش مرکزی در میان ورزشکاران افزایش یافته است. تمرین عصبی عضلانی و تمرین بخش مرکزی تنه، هیپ و لگن می‌تواند خطر آسیب و بخصوص حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین را در تکلیف فرود کاهش دهد؛ بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی کینتیک فرود طی تست فرود پرش بعد از مداخله تمرین عضلات بخش مرکزی بوده است.روش تحقیق: بعد از امضای فرم رضایت نامه، 30 ورزشکار بطور داوطلبانه در برنامه تمرینی شرکت کردند که شامل جلسات تمرینی بخش مرکزی سه جلسه در هفته برای هشت هفته بود. گروه تمرینی تمرینات ثبات مرکزی را طی هشت هفته انجام دادند اما گروه کنترل این تمرینات را انجام ندادند. متغیرهای کینتیکی اندام تحتانی در پیش و پس آزمون طی فرود تک‌پا، توسط دستگاه صفحه نیرو جمع آوری شد. برای مقایسه متغیرها از mixed ANOVA repeated measure در سطح معنی داری05/0>P استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که حداکثر نیروی عکس‌العمل، میزان بار و میانگین میزان بار در گروه تمرینی متعاقب 8 هفته تمرین به‌طور معنی داری کاهش یافت (05/0P<).نتیجه گیری: این مطالعه شواهدی را نشان می‌دهد که تمرین عضلات بخش مرکزی کینتیک فرود را بهبود می‌دهد و ممکن است خطر آسیب اندام تحتانی در ورزشکاران را کاهش دهد.